________________
યોગસારાદિ સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા
ગાઢ કર્મબંધ કરાવનાર એવું, સહુને અપ્રીતિકર કાર્ય ધર્માર્થીએ ક્યારેય કરવું નહીં. જેમ પ્રભુ વિરે તાપસોને અપ્રીતિ થવાથી વિહાર કર્યો. ५/८ मुनिना मसृणं शान्तं, प्राञ्जलं मधुरं मृदु ।
वदता तापलेशोऽपि, त्याज्यः स्वस्य परस्य च ॥५८॥
મુનિએ કોમળ, શાંત, સરળ, મધુર અને મૃદુ વાણી બોલવી કે જેથી પોતાને કે બીજાને સહેજ પણ સંતાપ ન થાય. ४/५ कषायविषयग्रामे, धावन्तमतिदुर्जयम् ।
વ: સ્વમેવ નીચે, સ વીતત્વ: Aતઃ ??
વિષય-કષાયના સમૂહમાં દોડતા દુર્જેય એવા પોતાના આત્માને જ જે જીતે, તેવો વીરશ્રેષ્ઠ કેવી રીતે મળે ? ४/६ धीराणामपि वैधुर्य-करै रौद्रपरीषहैः ।
स्पृष्टः सन् कोऽपि वीरेन्द्रः, संमुखो यदि धावति ॥६०॥
ધીરપુરુષોને ચલિત કરનાર રૌદ્ર પરીષહો આવવા છતાં જે સામેથી આવકારે તેવો વીરશ્રેષ્ઠ કોઈક જ છે. ४/७ उपसर्गे सुधीरत्वं, सुभीरुत्वमसंयमे ।
लोकातिगं द्वयमिदं, मुनेः स्याद् यदि कस्यचित् ॥६१॥
ઉપસર્ગમાં પણ નિશ્ચલતા અને અસંયમનો ડર, આ બંને લોકોત્તર વસ્તુ જો કોઈને હોય, તો સાધુને હોય.
