________________
યોગસાર
५/३६ एको गर्भे स्थितो जात, एक एको विनक्ष्यति ।
तथाऽपि मूढ ! पत्न्यादीन्, किं ममत्वेन पश्यसि ? ॥५३॥
એકલો ગર્ભમાં રહ્યો, એકલો જભ્યો, એકલો જ મરીશ; તો પણ હે મૂઢ ! પત્ની વગેરેને પોતાના કેમ માને છે ? ५/३७ पापं कृत्वा स्वतो भिन्नं, कुटुम्बं पोषितं त्वया ।
दुःखं सहिष्यते स्वेन, भ्रान्तोऽसि हा ! महाऽन्तरे ॥५४॥
પાપ કરીને પોતાનાથી જુદા એવા કુટુંબને તે પોપ્યું. દુઃખ તો એકલો જ સહન કરીશ. અરે ! મહાભ્રમમાં ફસાયો છે. ५/१० औचित्यं ये विजानन्ति, सर्वकार्येषु सिद्धिदम् ।
सर्वप्रियङ्करा ये च, ते नरा विरला जने ॥५५॥
જે સર્વ કાર્યમાં સિદ્ધિ આપનાર ઔચિત્યને જાણતા હોય અને સહુને પ્રિય કરનારા હોય તેવા માણસો વિરલ છે. ५/११ औचित्यं परमो बन्धुः, औचित्यं परमं सुखम् ।
धर्मादिमूलमौचित्यं, औचित्यं जनमान्यता ॥५६॥
ઔચિત્ય જ શ્રેષ્ઠ મિત્ર, શ્રેષ્ઠ સુખ, ધર્મનું મૂળ અને લોકપ્રિયતા છે. ५/१२ कर्मबन्धदृढश्लेषं, सर्वस्याप्रीतिकं सदा ।
धर्मार्थिना न कर्तव्यं, वीरेण जटिनि यथा ॥५७॥
