________________
૩૪
યોગસારાદિ સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા જેમ પરસ્પર ટકરાયેલા વાસણો ફૂટી જાય છે તેમ ઈર્ષાળુઓ એકબીજાના દોષ જોવાથી જ નાશ પામે છે. २/१२ परं पतन्तं पश्यन्ति, न तु स्वं मोहमोहिताः ।
कुर्वन्तः परदोषाणां, ग्रहणं भवकारणम् ॥१४॥
મોહગ્રસ્ત જીવ બીજાને પડતો જુએ છે, પણ સંસારના કારણરૂપ બીજાના દોષનું દર્શન કરવાથી થતું પોતાનું પતન જોતો નથી. २/१३ यथा परस्य पश्यन्ति, दोषान् यद्यात्मनस्तथा ।
सैवाजरामरत्वाय, रससिद्धिस्तदा नृणाम् ॥१५॥
જેમ બીજાના દોષ જુએ છે, તેમ જો પોતાના જુએ તો તે (સ્વદોષદર્શન) જ મનુષ્યો માટે અજરામરપણા (મોક્ષ) માટેનો રસ સિદ્ધ થઈ જાય. २/३२ अणुमात्रा अपि गुणा, दृश्यन्ते स्वधियाऽऽत्मनि ।
दोषास्तु पर्वतस्थूला, अपि नैव कथञ्चन ॥१६॥
પોતાની બુદ્ધિથી પોતાનામાં રહેલા નાના ગુણો પણ દેખાય છે, પણ પર્વત જેવા મોટા દોષો કોઈ રીતે દેખાતા નથી.
-- સમતા – २/१४ रागद्वेषविनाभूतं, साम्यं तत्त्वं यदुच्यते ।
स्वशंसिनां क्व तत् तेषां, परदूषणदायिनाम् ? ॥१७॥
