________________
૬
વીતરાગસ્તોત્ર સૂક્ત- રત્ન - મંજૂષા
१९/८ हित्वा प्रसादनादैन्यं, एकयैव त्वदाज्ञया ।
सर्वथैव विमच्यन्ते, जन्मिनः कर्मपञ्जरात् ।।१००।।
પ્રસન્ન કરવા માટેની ખુશામત છોડીને માત્ર આપની આજ્ઞાની આરાધનાથી જ જીવો કર્મરૂપી પાંજરામાંથી સર્વથા મુક્ત થાય છે. २०/१ पादपीठलुठन्मूर्ध्नि, मयि पादरजस्तव ।
चिरं निवसतां पुण्य-परमाणुकणोपमम् ।।१०१।।
આપના પાદપીઠમાં આળોટતાં મસ્તકવાળા મારા પર પુણ્યના પરમાણુ જેવી આપની ચરણરજ સદા રહો. २०/२ मदृशौ त्वन्मुखासक्ते, हर्षबाष्पजलोर्मिभिः ।
अप्रेक्ष्यप्रेक्षणोद्भूतं, क्षणात् क्षालयतां मलम् ।।१०२।।
આપનાં મુખને જોવામાં આસક્ત મારી આંખો, હર્ષના અશ્રુના પ્રવાહથી અયોગ્ય વસ્તુને જોવાથી બાંધેલા પાપને ક્ષણવારમાં જ ધોઈ નાંખો. २०/३ त्वत्पुरो लुठनैर्भूयाद्, मद्भालस्य तपस्विनः ।
कृतासेव्यप्रणामस्य, प्रायश्चित्तं किणावलिः ।।१०३।।
આપની સામે આળોટવાથી, અયોગ્યને નમસ્કાર રૂપ પાપોના પ્રાયશ્ચિત્ત રૂપે બિચારા મારા કપાળ પર નિશાની થાઓ.
