________________
જ્ઞાનસાર સૂક્ત- રત્ન- મંજૂષા
२४/६ शुद्धोञ्छाद्यपि शास्त्राज्ञा-निरपेक्षस्य नो हितम् ।
भौतहन्तुर्यथा तस्य, पदस्पर्शनिवारणम् ॥८३॥
શાસ્ત્ર-આજ્ઞાને નહીં વિચારનારને નિર્દોષ ગોચરી વગેરે આચારો પણ હિતકર નથી, જેમ ભૌત-સંન્યાસીને મારનારની તેના પગને ન અડવાની કાળજી. २४/७ अज्ञानाहिमहामन्त्रं, स्वाच्छन्द्यज्वरलङ्घनम् ।
धर्मारामसुधाकुल्यां, शास्त्रमाहुर्महर्षयः ॥८४॥
મહર્ષિઓ શાસ્ત્રને અજ્ઞાનરૂપી સર્પ માટે મંત્ર, સ્વચ્છંદતા રૂપ જ્વર માટે લાંઘણ અને ધર્મરૂપ ઉદ્યાન માટે અમૃતની નીક સમાન કહે છે.
અપરિગ્રહ – २५/३ यस्त्यक्त्वा तृणवद् बाह्यं, आन्तरं च परिग्रहम् ।
उदास्ते तत्पदाम्भोज, पर्युपास्ते जगत्त्रयी ॥८५॥
જે બાહ્ય અને આંતર (કષાયાદિ) પરિગ્રહને તૃણની જેમ તજીને સમતાભાવે રહે છે, તેના ચરણકમળની ત્રણે લોક સેવા કરે છે. ર૬/૪ વૉડન્તભ્યાહને, વિિસ્થતા વૃથા !
त्यागात्कञ्चकमात्रस्य, भुजगो न हि निर्विषः ॥८६॥
