________________
સંબોધ પ્રકરણ સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા
.
૧૫
(દ્રવ્યપૂજા સાધુને) ઝેરના અંશની જેમ પોતાને જ હણે છે, ગુણોનો નાશ કરે છે, સમ્યગ્દર્શનથી ભ્રષ્ટ કરે છે, તેથી સાધુએ દ્રવ્યપૂજા ન કરવી.
२८६ आसायणापवित्ती, जिणआणाभंजणंमि पडिवत्ती ।
सा भत्ती वि अभत्ती, संसारपवड्डणा जाण ॥५४॥ જિનાજ્ઞાભંગ કરીને થતી પ્રવૃત્તિ તે આશાતના જ છે. તે સ્વરૂપથી ભક્તિ હોય તો પણ વાસ્તવિક ભક્તિ નથી, સંસારવર્ધક જાણવી.
३३१ आणाविणओ परमं, मुक्खंगं पवयणे जओ भणिओ ।
सव्वत्थ विहियपरमत्थ-सारेहिं परमगुरुएहिं ॥५५॥ કારણકે પરમાર્થને જાણનારા તીર્થંકરોએ જિનશાસનમાં સર્વત્ર આજ્ઞાનો આદર જ મોક્ષનું મુખ્ય કારણ કહ્યો છે.
७९
आसायणपरिहारो, भत्ती सत्तीइ पवयणाणुसारी । विहिराओ अविहिचाओ, तेहि कया बहुफला होइ ॥ ५६॥
આશાતનાનો ત્યાગ, યથાશક્તિ આજ્ઞાનું અનુસરણ, વિધિનો આદર અને અવિધિનો ત્યાગ - તેના પૂર્વક કરાયેલી ભક્તિ ઘણાં ફળવાળી થાય છે.
२४५ असढस्स अपरिसुद्धा, किरिया सुद्धाइ कारणं होई । अंतोविमलं रयणं, सुहेण बज्झं मलं चयइ ॥५७॥
