________________
સંબોધપ્રકરણ સૂક્ત- રત્ન - મંજૂષા
શ્રાવકોને માટે સુવિહિત સાધુઓ પોતાના કે પારકા હોતા નથી. ગુણરહિત હોય તેમાં ગુણવાનું શ્રાવકો પોતાનાપણાંનો ભાવ કદી કરતાં નથી. ८९५ अरिहंतेसु य राओ, रागो साहुसु बंभयारीसु ।
एस पसत्थो रागो, अज्ज सरागाण साहूणं ॥१५॥
હજી જે સરાગસંયમી છે, તેના માટે અરિહંત પરનો રાગ અને બ્રહ્મચારી સાધુ પરનો રાગ પ્રશસ્ત છે.
– અહિંસા – ११३२ जं आरुग्गमुदग्गमप्पडिहयं, आणेसरत्तं फुडं,
रूवं अप्पडिरूवमुज्जलतरा कित्ती धणं जुव्वणं । दीहं आउमवंचणो परियणो पुत्ता विणीया सया, तं सव्वं सचराचरंमि वि जए नूणं दयाए फलं ॥१६॥
આ સચરાચર જગતમાં જે સારું આરોગ્ય, અખંડ આજ્ઞાનું ઐશ્વર્ય (ઘણાનાં માલિક બનવું), અદ્વિતીય રૂ૫, ઉજ્વળ યશ, ધન, યૌવન, દીર્ધાયુ, વિશ્વાસુ નોકરો, વિનયી પુત્રો.. છે; તે બધું દયાનું જ ફળ છે. ११३३ धण्णाणं रक्खट्ठा, कीरंति वईओ जहा तहेवेत्थं ।
पढमवयरक्खणट्ठा, कीरंति वयाई सेसाई ॥१७॥
ધાન્યના રક્ષણ માટે જેમ વાડ બનાવાય છે, તેમ અહીં પહેલા વ્રતના રક્ષણ માટે જ બીજા વ્રતો છે.
