________________
ઉપદેશમાળા (પુષ્પમાળા) સૂક્ત- રન-મંજૂષા
~ आलोयना - ३६३ अग्गीओ न वियाणई, सोहिं चरणस्स देइ ऊणहियं ।
तो अप्पाणं आलोयगं च, पाडेइ संसारे ॥१०३॥
અગીતાર્થ પ્રાયશ્ચિત્ત જાણે નહીં અને ઓછું-વધુ આપે તો પોતાને અને આલોચના કરનારને સંસારમાં પાડે. ३७१ जह सुकुसलो वि विज्जो,
अन्नस्स कहेइ अप्पणो वाहिं। एवं जाणंतस्स वि, सल्लुद्धरणं गुरुसगासे ॥१०४॥
કુશળ વૈદ્ય પણ પોતાનો રોગ બીજાને જ કહે (અને દવા કરે) તેમ જ્ઞાનીએ પણ ગુરુ પાસે જ શલ્યનો ઉદ્ધાર (આલોચના)
३२वो.
३७३ लज्जाइ गारवेण य, बहुस्सुअमएण वा वि दुच्चरियं ।
जे न कहंति गुरुणं, न हु ते आराहगा हुंति ॥१०५॥
શરમ, અભિમાન કે બહુશ્રુતપણાંના મદથી જે પોતાનું પાપ ગુરુને ન કહે, તે આરાધક થતા નથી. ३७२ अप्पं पि भावसल्लं,
अणुद्धरिअं रायवणिअतणएहिं । जायं कडुयविवागं, किं पुण बहुयाइं पावाई ? ॥१०६॥
