________________
પ૬
ઉપદેશમાળા (પુષ્પમાળા) સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા २१ ओसन्नो वि विहारे, कम्मं सोहेइ सुलभबोही य ।
चरणकरणं विसुद्धं, उववूहंतो परूवेंतो ॥१९॥
આચારમાં શિથિલ હોવા છતાં શુદ્ધ ચારિત્રની પ્રરૂપણા અને ઉપબૃહણા કરનાર કર્મની નિર્જરા કરે છે, અને સુલભબોધિ બને છે. ४८० सुचिरं पि तवं तवियं, चिन्नं चरणं सुयं च बहुपढियं ।
अंते विराहइत्ता, अणंतसंसारिणो भणिया ॥१००॥
ઘણો કાળ તપ કર્યો, ચારિત્ર પાળ્યું, ઘણાં શ્રુતનો અભ્યાસ કર્યો, પણ અંતે વિરાધક થનારા અનંતસંસારી કહેવાયા
४८८ इक्कं पंडियमरणं, छिंदइ जाईसयाई बहुआई ।
इक्कं पि बालमरणं, कुणइ अणंताई दुक्खाइं ॥१०१॥
એક પંડિતમરણ પણ સેંકડો ભવોના ભ્રમણનો નાશ કરે. એક બાલમરણ પણ અનંત દુઃખો લાવે. ४८१ काले सुपत्तदाणं, चरणे सुगुरुण बोहिलाभं च ।
अंते समाहिमरणं, अभव्वजीवा न पाविति ॥१०२॥
અવસરે સુપાત્રદાન, સગુરુના ચરણે સમ્યગ્દર્શનની પ્રાપ્તિ અને અંતે સમાધિમરણ - આ ત્રણ વસ્તુ અભવ્ય જીવો પામતા નથી.
