________________
ઉપદેશમાળા સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા २९७ कज्जे भासइ भासं,
अणवज्जमकारणे न भासइ य । विगहविसुत्तियपरिवज्जिओ अ, जई भासणासमिओ ॥५३॥
૧૫
કાર્ય હોય ત્યારે જ બોલે, નિષ્કારણ અને સાવદ્ય ન બોલે,
तेवो विझ्या विनोतसिडा (हुर्ध्यान) रहित साधु भाषाસમિતિથી યુક્ત છે.
२९८ बायालमेसणाओ, भोयणदोसे य पंच सोइ ।
सो एसाइ समिओ, आजीवी अन्नहा होई ॥५४॥ એષણાના બેતાલીશ અને ભોજનના પાંચ દોષો ત્યાગે, તે એષણાસમિતિયુક્ત છે, અન્યથા માત્ર વેશધારી છે. २९९ पुव्विं चक्खुपरिक्खिय,
पमज्जिडं जो ठवेड़ गिण्हइ वा । आयाणभंडमत्तनिक्खेवणाइसमिओ मुणी होई ॥५५॥
પહેલાં આંખથી જોઈને, પછી પૂંજીને જે લે અથવા મૂકે, તે સાધુ આદાનભંડમત્તનિક્ષેપણાસમિતિથી યુક્ત छे.
-
३०० उच्चारपासवणखेले, जल्लसिंघाणए य पाणविही । सुविवेइए पएसे, निसिरंतो होइ तस्समिओ ॥५६॥
