________________
ઉપદેશમાળા સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા
१ नमिऊण जिणवरिंदे, इंदनरिंदच्चिए तिलोयगुरु । उवएसमालमिणमो, वच्छामि गुरुवसेणं ॥१॥ ઇન્દ્રો-નરેન્દ્રોથી પૂજાયેલા અને ત્રણ લોકના ગુરુ એવા જિનેશ્વરોને નમસ્કાર કરીને ગુરુના ઉપદેશને અનુસરીને આ ઉપદેશમાળા કહીશ.
४
૧
પરિષહજય
जड़ ता तिलोगनाहो, विसहइ बहुयाई असरिसजणस्स । इय जीयंतकराई, एस खमा सव्वसाहूणं ॥२॥
જો ત્રણ લોકના નાથ પણ ફાલતુ માણસોએ કરેલા મરણાંત ઉપસર્ગોને સહન કરતા હોય, તો બધા સાધુઓએ એવી ક્ષમા રાખવી જોઈએ.
९५
४२
जो चंदणेण बाहुं, आलिंपइ वासिणा वि तच्छेइ । थुइ जो अनिंद, महरिसिणो तत्थ समभावा ॥३॥
કોઈ હાથને ચંદનથી વિલેપન કરે, કોઈ તલવારથી છોલે; કોઈ પ્રશંસા કરે - કોઈ નિંદા કરે; મહર્ષિઓ બધા પર સમભાવવાળા હોય છે.
जंतेहिं पीलिया वि हु, खंदगसीसा न चेव परिकुविया । હું, विइयपरमत्थसारा, खमंति जे पंडिया हुंति ॥४॥
