________________ - આ 3 કરણથી યુક્તજીવ ગ્રંથિભેદ કરી શકે. અંતમુહૂર્ત માટે અનંતગુણ વિશુદ્ધિ હોય. ગ્રંથિભેદનું સ્વરૂપ અભવ્ય જીવ ગ્રંથિદેશે આવે ત્યારે કાંઈક વિશુદ્ધિ હોય છે. આયુષ્ય સિવાયનાં ૭કર્મની સ્થિતિ અંતઃ કોડાકોડિની સ્થિતિ થઈ જાય ત્યારે તેને દ્રવ્યથી ધર્મની પ્રાપ્તિ થાય. નવકાર –કરેમિ ભંતેદ્રવ્યથી મળે. યથાપ્રવૃતિકરણ સુધી અકામનિર્જરા કરતાં કરતાં જીવ આવે. જે આત્મા ગ્રંથિ નથી ભેદવાનો, તેના કરતાં જે ગ્રંથિ ભેદવાનો છે તેને અનંતગુણ વિશુદ્ધ ચિત્તની વિચારધારા વધતી જાય છે. અભવ્ય - ભવ્ય - દુર્ભવ્ય બધા જ જીવો કરતાં તેની પ્રતિ સમય ગુણવૃદ્ધિ થતી જાય, તેનું ચિત્ત અધ્યવસાયથી નિર્મળ થતું જાય. મતિ અજ્ઞાન, શ્રુત અજ્ઞાન અને વિર્ભાગજ્ઞાન અજ્ઞાન છે પણ બીજા કરતાં તેમનું અજ્ઞાન વિશુદ્ધિવાળું હોય. મિથ્યાત્વની હાજરીમાં પૂર્વનું જ્ઞાન પણ અજ્ઞાન જ છેને સમક્તિની હાજરીમાં અષ્ટપ્રવચન માતાનું જ ફક્ત જ્ઞાન પણ જ્ઞાન સ્વરૂપે છે. ૩પ્રકારની શુભ લેસ્થામાંથી એક શુભ લેશ્યા હોય. જઘન્ય હોય તો તેજલેશ્યા, મધ્યમ હોય તો પાલેશ્યા અને ઉત્કૃષ્ટ હોય તો શુક્લલેશ્યા હોય. આત્મા જ્યારે યથાપ્રવૃતકરણ કરે ત્યારે તે ગ્રંથિદેશે આવે ત્યારે અંતઃ કોડાકોડિની સ્થિતિમાં હોય. ગ્રંથિભેદ પૂર્વની આત્માની ભૂમિકા બતાવી છે. રાગ-દ્વેષ - મોહની જે અપૂર્વ તીવ્રતા છે તે ઘટી જાય છે. અનંતાનુબંધીના પરિણામો ઘટીને અહીં સુધી આવી ગયા. અશુભ કર્મો તેનો રસ (અનુભાગ) 4 ઠાણિયો હોય તેને ર ાણિયો કરે. રસ ઓછો કરી નાખે. રસની તીવ્રતા ઘટાડવાની છે. શુભ રસ 4 ઠાણિયો કરે. પોતાને યોગ્ય જે હોય તેનાં પ્રમાણે શુભ પ્રકૃતિ બાધ છે, તે વખતે આયુષ્ય ન બાંધે. કારણ આયુષ્ય ઘોલનાં (અસ્થિર) પરિણામે બંધાય. એકસરખી જ્ઞાનસાર–૨ || 90
