________________ ઇચ્છાને આકાશ સાથે સરખાવી છે, તે અનંત છે. ભોગીઓએ ભોગ કરીને વમન કર્યું, પણ ત્યાગ ન કરી શક્યા. પણ જે ધીર પુરુષો હતા તેમણે તો અભોગ્યનો ત્યાગ જ કરી દીધો. આપણે અભોગ્યને ભોગ્ય માની તેનો ભોગ ઉપભોગ કરીએ છીએ. નિકાચીત ભોગાવલી કર્મના ઉદયવાળા જે હતાં તેઓને રાજયાદિ સુખ ભોગવવું પડ્યું પણ તેને તેમણે ભોગ્ય માન્યું નથી. તે કર્મ પૂરું થયું કે તરત બધી સમૃધ્ધિ છોડી સંયમ માર્ગે ચાલી નીકળ્યાં છે. નંદિષણમુનિ વિ. મોહનીયનો ઉદય થયો ત્યારે તે વસ્તુમાં આકર્ષણ ન હોવા છતાં તેને તેઓ આધીન થયા. જેને મોહનો ઉદય નથી તેને ઈદ્રાણી પણ સામે આવી જાય તો પણ કંઈ થશે નહિ. આત્મા જ્યાં સુધી મિથ્યા મોહને દૂર નહીં કરે ત્યાં સુધી વિષયો તેને વિષરૂપ નહીં માને. માટે જ પ્રથમ તત્ત્વ જીવાદિનો પરિચય કરવાનો છે. તેના પરિચય વિના પુલની માયા છોડી આત્માની માયા લગાડવી અશક્ય છે. તમારી પાસે બુદ્ધિ છે. સમજવાની શક્તિ છે તો તત્ત્વ ભણો અને તેવી શક્તિ ન હોય તો સર્વજ્ઞ કથિત વચન પર શ્રધ્ધા મૂકીને ચાલો તો પણ સમ્યકત્વ પ્રગટ થાય. શરીર મારું નથી. તેને મારું માન્યું એ જ સંસારનો પક્ષપાત. શરીરમાં જ રહેવાનું મન થાય. તેમાં જ સુખની અનુભૂતિ કરવી તે ભવાભિનંદીપણું છે અર્થાત્ ભવની પીડામાંથી તેને મુક્ત થવાનું મન જ ન થાય. ભવ પરંપરા વધતી જ જાય. તેવું ન થાય માટે એક જ નિર્ણય મારે હવે પર ઘર છોડી સ્વઘરમાં આત્મામાં જ સ્થિર થવું છે.' આત્માએ પોતાનું સામર્થ્ય પ્રગટાવવાનું છે. જ્યાં રુચિ ત્યાં વીર્ય પ્રવર્તશે, તો જ ગ્રંથિ ભેદાશે. જ્ઞાનસાર-૨ // 216
