________________ ઔદયિક ભાવ આત્માનો સ્વભાવ નથી. જેને કરુણા ન આવે એ બહારના ઉદયમાં રમે. મોહરાજાએ કેવી અવદશા કરી છે? ક્યારેક ક્રોધાયમાન થાઉં છું તો ક્યારેક છૂટો થઈ જાઉં છું. કયાંક નમી જાઉં છું. મોહરાજા જે રીતે નાચ નચાવે તેમ નાચું છું. હું રાગરૂપી ઝેરથી મૂચ્છિત થયેલો છું. પરમાત્મા પાસે ગયા પછી આપણને આપણી સત્તાગત વીતરાગતા ક્યારેય યાદ આવી? જો યાદ આવે તો જાત પર નફરત આવે. ભગવાન થવા માટે મળેલા આ ભવમાં મારી આ દશા થઈ? આપણે ભગવાન બનવું નથી માટે ભગત બન્યાં, જ્યારે ભગવાન ઇચ્છે છે કે તું મારા જેવો બન. ભગવાન ! આપ રત્નત્રયીના દાતા છો, છતાં અમારી રત્નત્રયી મોહરાજા લૂંટી જતાં હોય તો અમારે ક્યાં જવું? અનેક તીર્થો ફરી આવ્યો ક્યાંય મને આશરો ન મળ્યો. હવે આપના ચરણોનો આશરો લઉં છું માટે હવે આપ જ મને તારો. સૂત્રો અચિંત્ય સામર્થ્યવાળા છે. સર્વ સિધ્ધિના દાયક છે. આપણે પરમધન માની સાધના ન કરી, આત્માના ધનને ખોલવાની આ ચાવી છે. અહીં કરો અને પામો. પણ આ ભવમાં બહારના ધનની ઢચિ છે, એટલે મહેનતમાં કચાશ છે. સૂત્રો નામની જેમ યાદ કરવાનાં. પછી અર્થનું ચિંતન કરવાનું પછી આત્મામાં પરિણમાવવાના છે. અત્યારે વીતરાગનું મંદિર દેવ-દેવીથી ભરાઈ રહ્યું છે. વીતરાગને હૃદયમાં વસાવી લો તો દેવ દેવી દોડતા આવે, વધારે ગોખલા કરવા ન પડે. જિનશાસનમાં આ દોડાદોડી કેમ વધી? તત્ત્વથી જિનશાસન સાથે સમન્વય નથી તેથી દિલમાં પરમાત્માનો વાસ નથી માટે ભય લાગ્યો. જ્યાં વીતરાગવાસ ત્યાં ભવનો નાશ. જે થશે તે મારા કર્મો થશે એમ માનો છો? આ શ્રધ્ધા ગઈ એટલે ત્યાં શ્રધ્ધા થઈ. નબળા લોકો માટે ડૉકટર છે. કર્મના ઉપદ્રવને જેટલા સહન કરીએ એટલી નિર્જરા થાય. ઉપચાર પણ સમાધિ માટે કરવાનો છે. જેની સમાધિ ન જ્ઞાનસાર-૨ // 185
