________________
१८०
श्री मोल सतीओनी सज्झायो.
वन मांहि तापस पुरी ते रहिती, शांतिजिन पूजा करे । वरिस साते गश् ऋतुपर्ण, राय मासीन घरे ॥ ॥ दांन साला मामी तिहां । नृपनो आदर पावे रे ॥ पिंगल चोर प्रतिबोध्यो। नीमरायतणो पूत आवे रे॥-पूत साथे घणे माने, सती पहोती पोहरे। राय नल पण निषधदेवे, कुबड कीधो संचरे ॥ नगर पहोतो सुसमाइ, राय दधिपन राखए । राधणुं करतो रवि सोये, कला सघली दाखए ॥३॥ नीमरथराये ततणे मुखे। सुण्यो कुबम सरूपो रे॥हरिमित्र
के जे मांमीयो ॥ नल नाटिक बहु रूपो रे ॥-बहू परि मनाव्यो तिहां बटु ए आप नल न जणावए । नीम कुमराये मांमिसयंवर, हुंमक नृपस्युं अणावए॥ घरमांहि आणी दीनवाणी कहि ते प्रेम उमटीन । सुरदीध वस्त्राचरण पहिरी, नले रूप प्रगटील ॥४॥ कटक मेलिने आवी । नयरि अयोध्या तामो रे ॥ कूबर कूमो बेदी । बेश्ठो राज्य सुगमो रे ॥-राज्य वयो अन्यदा तसु, निषध सुरवर बुझवे । धर्मघोष
