________________
१७६ श्री सोल सतियोनी सज्झायो. सती लेइ नर्मदा पुरे जइ मातपिताने सुपए ॥ ६ ॥ तिहां पधार्या सुह स्तिकसूरिए । श्रावक वांदे आणंद पूरए ॥ वितरमी जव सांजलि नर्मदा । श्रीगुरु पासे दीख लेश मुदा-एकदा पहोती सासरे ते विहरती गुरुणीसमी । पुरुषलक्षण सक टाली धणी कीधो संयमी ॥ महेसरदत्तसुं संजमपाली नर्मदा स्वर्गे गए । मुनि मेघराजे कथा रूमी पंचमी पूरी कही॥७॥ ॥६॥शीलविषेमहासतीरति सुंदरीनी सज्झाय.
(शील सुहावोरे साजण सेवीये-ए देशी) साकेत नगरे नृप अरिकेसरी । रति सुंदरी तसु पुत्री रे ॥ साधवी संगे हुए श्राविका ।सम कित शील पवित्रीरे ॥१॥शील चिंतामणि रूमे राखीये। जेहथी संपद होरे ॥ इह परलोके सवि संकट टले । रति सुंदर जिम जोरे ॥२॥शी यांकण ॥ नंदनपुर रायचंड नृपे परण। । तेहy सांजलि रूपोरे ॥ महेंजसिंह नृप लेवा भावीयो । फूज करे बिहुं नूपोरे॥३॥ शी० ॥ चंडनरेसर लाग्यो पूंजता । महेंऽसिंहे रति आणोरे ॥ विषधर स वाह्यो कहे नृप हे जजे । तुंथा
