________________
( ૧૦: )
માતૃભાવ વધવાના, શુભ ચિન્હા તેમાં દેખાય; સ્વાનંદે હળીમળી રહેતાં જોઇ, પ્રભુ પણ પ્રસન્ન થાય પછી ખરી ઐકયતાજ કહેવાય;—જ્ઞાતિનું. લાડવણીકે ભેગા મળી, કરે પરસ્પર વિવાહ; વિચારની અદલાબદલીમાં, મળશેક’ઇ શુભસાર, જેમાં જ્ઞાતિ ઐકય સધાય;——જ્ઞાતિનું. લાડ બન્ધુને વિજ્ઞપ્તિ, કેમ સુતાં હજી ઝેડા, નિંદ્રા ત્યજી દે। કુંભકરણની, પડી રહી છે પાકો, હવે બસ ધારે માંકા;—જ્ઞાતિનું.
ઉપરના ઉચ્ચ અને શુભ ઉદ્ગારા જોતાં ખરખર ! તે જ્ઞાતિ હિતાર્થના અને ઉજવળતાના છે, એ આનંદની વાત છે.પરંતુ એ વિચાર હે અજવાળામાં આવ્યા નથી તેમ તે માટે કાંઇ હિલચાલ પણ જણાતી નથી. તેથી કદાચ રખેને એ વિચાર કાંઇ આપણા ડેાશી શાસ્ત્રાના એકમતીલા લાકાએ હવામાં ઉરાડી દીધા હાય! યા તે તે કાઇ અ ધારા ખૂણા ખાચરામાં રાખી મુકયા હોય ! ભલે ને એમ હાય તાપણ શું! હવે તે કાંઇ યુગના યુગા કાઢવાના નથીજને. જેમજેમ શિક્ષણના પ્રચાર વધતા જશે તેમતેમ તેએ જ્ઞાનના તેજથી અન” આપે।આપ અધારા ખૂણામાં ખસતા જશે. એટલે પછી તેમનું કાંઇજ ચાલવાનું નથી.
વણીક જ્ઞાતિઓ તરફ દૃષ્ટિ કરતાં હાલમાં પ્રથમજ જ્ઞાતિ ઉન્નતિ માટે નનેવારી સને ૧૯૧૧માં દુશાદીશાવાળની એક માટી કાન્ફ્રન્સ અમદાવાદ મુકામે જ્ઞાતિહિતાર્થે હિતચિંતક નિદ્રાના અને સગૃહસ્થાએ એક મત થઇ ભરી હતી તેમાં જુદા જુદા જ્ઞાતિ હિતાર્થ વિષયેા ચર્ચાળ્યા હતા. એ વણીક જ્ઞાતિની ઉન્નતીનું ઉજ્જવળતા ભરેલું પ્રથમ પગથીયું રચેલું જાણી ધણા ખુશી થવાની જરૂર છે.
