________________
સંસારમાં ઉત્તમ પ્રકારે મેળવવો કઠિણ છે. માટે તમે આજકાલના યુવકે એમાં શું સમજે ! તમે અમને ગમે તેટલા સુધારાના શિક્ષણના વચનના પ્રહાર કરો પણ અમે સુધરવાનાજ નથી! બંધુઓ ! કેવા ઉત્તમ વાક્યો ઉચરાય છે. બાળપણમાં કુમળા હૃદયની બાળકીઓના સ્વભાવ વગેરે જાણ્યા સિવાય, તે ઉત્તમ કુળમાં અને જ્ઞાતિમાં પ્રગટ થયા છતાં લગ્ન જેવું આખી જીંદગીનું સુખ નહિ જોતાં એક પળમાં મોગરાના ફુલને મયડી નાંખી અણસમજુપણે નાશ કરવા રૂપ કાર્ય કરવામાં આવે અથવા તે નાજુક હૃદયની બાળાઓને ઝાલી ઝાલીને આવા ભયંકર સુખને બદલે દુઃખ રૂ૫ કુવામાં નાંખવામાં આવે, “થા લાકડે માકડું વ. ળગાડી” ખોટી રીતે માતપિતાના ધર્મમાંથી છુટા થવા મહેનત કરે, એને આબરૂ, પ્રતિષ્ઠા, કુળવાનપણું માને; એ કાર્યને અને તેવા સજજનેને આપણે ઉત્તમ આબરૂદાર ગણવા કે નહી? તે વાંચકજનના વિચારમાં સોપવું યોગ્ય ધારૂ છું. ઘણું ખરૂ જુના માણસોની પ્રકૃતી એવી હોય છે કે જેમ બને તેમ છોકરાંઓને પરણાવી ઘર ભેગાં કરી દેવાં, અને તેમના લગ્નને ૯હાવો લેવો, એટલે સર્વ સંસાર સફળ થયો. કારણ કે વખતે છોકરો કુંવારે રહી જાય અથવા પોતાનું મરણ જલદી થાય તે પછી જાણે આપણે લગ્નના લહાવાવિના ભાગ્યહિન રહી જઈએ એમ ધારી તેઓ એ કાર્ય કરવા તલપી રહેલા હોય છે. વાંચક ! લગ્ન એ કાંઈ એક જાતની નાનાં બાળકની રમત નથી કે જેથી તે ગમે તેમ રીતે વેઠ કાઢવી જોઈએ. મનુષ્યની આખી જીદંગીને આધાર લગ્નપરજ છે અને તેમાં તેનું સઘળું ભવિષ્ય રહેલું છે. માટે જે લોકો પોતાના બાળકોનું શુભ ઇચ્છતા હોય તેવા માબાપે આ કામ સાહસ કરવાનું નથી, પણ શાતિ સાથે ધીરજથી પૂર્ણ વિચાર
