________________
તા કરાવવા રિવાજા પાન ઉ
( ૮૮ ) ઉગેનું શિક્ષણ લેવામાં, ને તેમની ઉન્નતિ કરવામાં, જે ખાસ તન મનથી મહેનત કરી એ કુંડની રકમ વપરાય તે ખરેખર થોડા વખતમાં જ્ઞાતિજનોની ચઢતી કળા, સુખ શાંતિ દષ્ટિગોચર થાય; અને તેથી એવા ઉત્તેજન આપનાર ન્યાતના અગ્રેસરો, શેઠ શાહુકારો વગેરે તમામ મદદ કરનારાઓની જીંદગી સાફલ્ય થઈ તેમને આર્શિવચનો અંતઃકરણપૂર્વક મળે એમાં સંદેહ નથી. આ બદલ ઘણું વિધાનેને મત એમ થાય છે કે બીજા દાન (પુણ્ય) પરમાર્થ કરવા કરતાં પણ વિદ્યાદાન જ્ઞાતિલાને આપવામાં ને તેમની ચઢતી કરાવવામાં ઉત્તેજન આપવું એ ઉત્તમ કાર્ય પરમાર્થ પુણ્યરૂપ, છે.
આવા જ્ઞાતિહિતના શ્રેષ્ઠ કામ માટે અત્યાર સુધી પૂર્ણ પણે એકમત થઈ ગ્ય વ્યવસ્થાઓ નહીં થતી હોવાથી નિર્ધનાવસ્થાના લોકોની સંખ્યા વધી પડી છે. તેથી તેઓ નાણું વગર લગ્ન રહીત થઈ સંસારમાં એકલા જ ફર્યા કરે છે. અને કેટલાંક બિચારા પિતાનું ગુજરાન નિભાવવા પુરતું સારું રળી શકે, તેવામાં પણ આ શ્રેષ્ટ કેમમાં ધોળાવાળ થાય છે ત્યાં સુધી લગાંઠથી જોડાએલાં હોતાં નથી, તેથી નાહક જીંદગી લગ્નની આશામાં નિષ્ફળ ગાળી મરણને શરણ થાય છે. આથી તેઓ સંસારનું ખરું સુખ ભોગવી શકતા નથી. આનું કારણ દીધી દષ્ટિથી તપાસીએ તો ઘણાખરા દેશમાં પહેલું ન પહેરામણ રૂ. ૧૦૦૦ ને તેથી પણ વધારે હોય છે, અને કેટલાકમાં તે એથી પણ વધુ દરદાગીના અગર નાણાની મોટી રકમ આપવી પડે છે તેથી સામાન્ય કે તેમાં ફાવી શકતા નથી, કારણ કે એક વર્ષના ચાર જાડા ધોતી પહેરી ખરી મહેનત કરે તો તોપણ પલ્લા જેટલી રકમ અને પિતાના ગુજરાન
*
*
*
