________________
અનેક પાખંડ ધર્મિઓને હરાવી સનાતનીઓની સામે થઇ. બનારસ રામઘાટની પરાપૂર્વની ગાદી ત્યાંના મંદિર. ભેલીપુર, ભદેની ચંદ્રપુરી, સિંહપુરી, રત્નપુરીના તિર્થોનું રક્ષણ કરવા સમર્થ પ્રય ને કર્યા.
પૂર્વકાલની વિનીતા નગરી વર્તમાનકાળમાં નહોતી રહી. શાસન ધર્મના પાંચમા આરામાં જે બનવું જોઇએ તે ભગવાનની જન્મભૂમિમાં પહેલું બનવા પામ્યું. વર્તમાન અયોધ્યામાં અનેક ફેરફાર થઈ ગયા, અન્ય ધર્મ વિલંબીઓના ઉપદેશ શાસન ધર્મમાં ધકકે પહોંચ્યા. કહી દે કે સારા ઉતરાખંડમાં ધર્મ પર પરિવર્તન થઈ ગયું.
આ પરિવર્તનશીલ સંસારમાં યુગ્લાદિ ધર્મના સ્થાપક શ્રી તિર્થંકર પ્રભુ શ્રી આદિનાથજીના જન્મસ્થાનમાં અનેક ભાવયાત્રા ભગવાનના પવિત્ર કલ્યાણક અને ચરણ પાદુકાઓનાં દર્શનાર્થે પવિત્ર તીર્થભૂમિને ચરણસ્પર્શ માટે આવ્યા કરતાં હતાં. મંદિરની જગ્યાએ તેમજ ધર્મશાળાના કંપાઉન્ડમાં જે વખતે ફકત ટુરીટી હાલતમાં બે ઓરડીએ દરવાજા પાસે હતી. અનેક પ્રકારની આશાતનાઓ થતી જોઈ ભગ્નાવસ્થાની હદપર આવનાર તીર્થ પડુ પડુના પોકાર સાથે ડોકી કરતું. તીર્થ કેાઈ તીર્થોદ્ધારક ભાવિક ભક્તની ભાવભીની નજરમાં આવવા જાણે પ્રેરણા કરી દેશના દઈ રહ્યું હોય તેવું દેખાતું હતું. જાગો, જાગે, આળસ મરડી ઉભા થાઓ. આ તિર્થંકર દેવના નંદને આવે અને નિહાળે, આપણું ધર્મસ્થાપકે ને છે કે વિમળશાહ, જગડુશા, કયાં ગયા તે વસ્તુપાળ તેજપાળ. ક્યાં ગયો. તેવા ધર્મ ધુરંધર રાજાઓ. કોઈને સાંભરતું નથી. ત્યારબાદ એક દિવસની વાત છે જેનાચાર્ય શ્રી સાગરાનંદસૂરિશ્વરજી મહારાજને પુન્યવિહાર સં. ૧૯૮૩ ની સાલમાં અયોધ્યામાં થયો. તિર્થની હાલત જે દિલ કંપાયમાન થયું તેવીજ આત્માપર ચેટ લાગી. ડીજ વારમાં તિર્થના ઉદ્ધાર માટે ભાવના પ્રગટ થઈ. ત્યાંથી
