________________
ઉત્પત્તિ : વિકાસ અને જિર્ણોદ્ધાર ]
૧૫
ણાથી શ્રી જિનષિને લાવવામાં આવ્યાં. ભગવાનને ગાદીનશીન કરવાના દિવસ તરીકે, વિ. સં. ૧૮૯૭ ના મહા સુદી ૫ નો શુભ દિવસ નક્કી થયા. આ શુભ નિમિત્તે અઠ્ઠાઈ મહાત્સવ ઉજવવાનું પણ નક્કી કરવામાં આવ્યું. માતરના શ્રીસંઘે આમત્રણ–પત્રિકાએ કાઢીને ગામે ગામ શ્રીસંઘા ઉપર અને આગેવાન ગૃહસ્થા ઉપર મેાકલી આપી. પરિણામે, આ માતર ગામમાં આશરે ચાલીસથી પચાસ હજાર યાત્રાળુએ આવી પહેાંચ્યા. માતર ગામની આજુબાજુ એક ગાઉ સુધી તંબુઓ નાખવામાં આવ્યા હતા. યાત્રાળુઓની સગવડતા સાચવવાને માટે સારી વ્યવસ્થા રખાઈ હતી. આ કામમાં, માતરના મહાજને, માતરમાં વસતા જૈનેતરીએ અને સત્તાવાળાએએ પણ ઘણી મોટી મદદ કરી હતી. માતરવાળા શેઠ અનોપચંદ્ર જાદવજી અને અમદાવાદવાળા શેઠ હઠીસિંગ કેસરીસિંગ તરફથી નવકારશીઓ થઈ હતી. ખૂબી તે એ છે કે– આટલી મોટી સંખ્યામાં યાત્રાળુઓ એકઠા થવા છતાં પણુ, કાઈ ને કાંઈ પણુ ઈજા થવા પામી નહોતી.
વિ. સં. ૧૯૨૧ માં—
આ શ્રી નિમન્દિરમાં રાજ રાતના જે દૈવી નાટારંભ થતા હતા, તે વિ. સં. ૧૯૨૦ સુધી તે ખરાબર ચાલુ રહ્યો. વિ. સ. ૧૯૨૧ માં એક એવા પ્રસંગ બની ગયા, કે જેને લઈને અધિષ્ઠાયક દેવ કાપ્યા અને નાટારંભ વગેરે બંધ થઈ ગયું.
એ પ્રસંગ એવા બની જવા પામ્યા કે—
વિ. સ. ૧૯૨૧ માં પાલીતાણામાં શ્રી અંજનશલાકાનો
