________________
શ્રી સિદ્ધાચલ તીર્થ–સ્તવનમ્
. ૧૮૩ આત્મ મુસાફીર વીર ભયા, કર્મ તેડ દીયા; પાયા કેવલજ્ઞાન, જગકે દેખ લીયા;
| મુકિતકે સુખ પાયે.
વિભુ વીર કહાએ, વિશ્વ જીવો[૩] જન્મ મરણ મિટ ગયા, અમર હુઆ, નેમિ-લાવણ્ય-દક્ષ તેરા, સુશીલ હુઆ વીર પાયે ગુણ ગાય, દાસ આયે વીર ધ્યાયે.
વિભુ વર કહાયે, વિશ્વ છવકો. ૪] (૧૬) વીરની વાણી. (ગલી રૂપે). (ભૂલવા મને કહે છે, સ્મરણે ભૂલાય કયાંથી ?..
એ રાગમાં. )
મધુરી મીઠી એ વાણી, વીરની ભૂલાય કયાંથી? ગુણ રત્ન કેરી ખાણી, જિનની ભૂલાય કયાંથી?
(ટેક.)
ભમતા ભવિ જીવેના, ભવ વ્યાધિઓને ટાળી; દે મુકિત મિષ્ટ મેવા, વિભુની ભૂલાય કયાંથી?
–મધુરી. [૧]
