________________
શ્રાવકોના વીર્યાચારના અતિચાર જોજો. બધું સમજાઈ જશે.
ભગવાનનું નામ માતા-પિતાએ તો વર્ધમાન રાખ્યું, પણ એમના સત્વ ગુણથી જ આકર્ષાઈને દેવોએ બીજું નામ “મહાવીર’ પાડ્યું.
સત્ત્વ ગુણવાળો જ પરિષહ આદિ સહી શકે, ધૈર્ય રાખી શકે. હાથી ચાલે, કૂતરા ભસે. ત્યારે હાથી શું કરે ?
હાથી ચલત બજાર, કુત્તા ભસત હજાર.”
કૂતરા જેવા પરિષદોથી હાથી જેવો સત્ત્વવાન આત્મા થોડો ચલાયમાન થાય ?
ભગવાનમાં આ સત્ત્વગુણ કેવો ઉત્કૃષ્ટ ? છ-છ મહિના સુધી સંગમ પાછળ પડેલો છતાં ભગવાન સત્ત્વથી એક ઇંચ પણ ચલિત ન થયા. એકરાતમાં ૨૨-૨ ૨ ઉપસર્ગો કર્યા, છતાં ભયની આછીપાતળી રેખા પણ ભગવાનમાં ન ઉપસી, ભય હોત તો સાધના શી રીતે થાત? ભય એટલે જ ચિત્તની ચંચળતા ! સાધકને એ ક્યાંથી હોય ?
ભગવાનમાં તો ભય ન જ હોય, ભગવાનનું શરણું લેનારમાં પણ ભય ન હોય, માટે જ ભગવાનને અભયંકર અને અભયદાતા કહ્યા છે. સમય સર પવMદ '
-અજિત શાન્તિ. હે પુરુષો ! જો તમારા દુઃખો અટકાવવા ચાહતા હો, સુખનું કારણ શોધતા હો તો અભયંકર શાન્તિ-અજિતનું શરણું સ્વીકારોએમ નંદિષણ મુનિએ અજિત-શાન્તિમાં ઘોષણા કરી છે.
અભય ન મળ્યું હોય તો સમજવું? હજુ આપણે ભગવાનનું શરણું સ્વીકાર્યું નથી.
ભગવાન તો અભય હોય જ, ભગવાનના ભક્ત પણ અભય હોય. આનંદ-કામદેવ જેવા શ્રાવકો પણ ભયંકર દેવકૃત ઉપસર્ગથી ચલિત નથી થયા, ભયભીત નથી થયા.
न चिन्तापीन्द्रियवर्गे ।
૩૫ર
* * * * * * * * * * * * કહે, કલાપૂર્ણસૂરિ-૩
