________________
સમકાલીન રાજ્યો
( ૨૪૩ એનો પુત્ર અદેસિંહજી, એના પછી પુત્ર પૃથ્વીરાજજી, એને સરતાનસિંહજી, એને માટે પુત્ર ગજસિંહજી, એને દલપતસિંહજી, એનો પૃથ્વીરાજજી, એના ઈ. સ. ૧૭૨૦ માં થયેલા અવસાને એનો પુત્ર સરદારસિંહજી, એના ઈ. સ. ૧૭૭૨ માં થયેલા અવસાને પુત્ર ઉદયસિંહજી, ઈ. સ. ૧૭૮૧ માં એના અવસાને દલપતસિંહજી, ઈ. સ. ૧૭૮૩ માં એના અવસાને એનો પુત્ર પ્રતાપસિંહજી, એક પછી એક ગાદીએ આવ્યા.૭૫ -માલપુર
ઈડરના જૂના રાઠોડ વંશને વીરજમલજી નામને સરદાર ડી જાગીર લઈ ઈડરથી ખસ્યો. એને પત્ર આનંદજી ઈ. સ. ૧૩૪૪ માં માન ( ? ) ગામમાં વસ્યો. એનો પૌત્ર રણધીરસિંહજી ભાન છોડી મોડાસા(જિ.સાબરકાંઠા) જઈ રહ્યો, અને એનો પૌત્ર વાઘસિંહજી ઈ. સ. ૧૪૬૬ માં માલપુર (માલપુર મહાલ, જિ.સાબરકાંઠા) આવ્યો. એ એણે એક બ્રાહ્મણની સાથેના ભીના ઝગડાને પરિણામે હસ્તગત કર્યું હતું. એના વંશમાં થયેલો ઈંદ્રસિંહજી ઈ. સ. ૧૭૮૦ માં માલપુરમાં સત્તા ઉપર હતો ત્યારે ફતેહસિંહ ગાયકવાડે ચડાઈ કરી એની પાસેથી ખંડણ લીધી હતી.૭૬ માળિયામિયાણા
મેરબીના રાજ્યની સ્થાપના કરનાર કાંયાજીના છઠ્ઠા કુમાર મોડજીને મચ્છુકાંઠાના માળિયા(જિ.રાજકોટ) વગેરે પાંચ ગામ અને વાગડનાં થડાં ગામ મળ્યાં હતાં. ઈ. સ. ૧૭૩૪ માં કાંજીના અવસાન પછી મેરબીની ગાદીએ આવેલા અલિયાજીના નાના ભાઈ મોડજીને મોરબીની સત્તા નીચેથી છૂટા પડવાની "ઈચછાને કારણે એણે સિંધમાંથી મિયાણાઓને બોલાવી પિતાનાં ગામોમાં વસાવ્યા. પોતાની સત્તા નીચેનાં ગામ ઉપરાંત મિયાણુઓની સહાયથી બીજાં
ડાંક ગામ પણ જીતી લીધાં અને આમ એક નાનું રાજ્ય ઊભું કરી લીધું. મેડછ પછી એનો પુત્ર નાયો અને એના પછી એના સાત પુમાંનો માટે કુમાર ભીમજી માળિયાની ગાદીએ આવ્યો. એના પછી ડોસો આવ્યો તે બળવાન છતાં એક વખત મોરબીના જિયોએ એને કપટથી મેરબી લઈ જઈ ત્યાં ઈ. સ. ૧૮૦૨-૦૩ ના વર્ષમાં કેદ કરી લીધો. મિયાણું એમને બચાવવા સામા થયા અને લૂંટફાટથી મેરબીનાં ગામડાં ધમરોળવા લાગ્યા. ઈ.સ. ૧૮૧૦ માં કંપની સત્તાએ એમની સામે એક ટુકડી મોકલી ત્યારે વિના શરતે મિયાણ તાબે થઈ જવાથી ટુકડી પરત ચાલી ગઈ.
