________________
૩૩૬ ]
ઈણ વચને સંસાર વધારે, વી૨ જિનેસર દેવા; કપિલ ગૌતમ ભવ સુધી કરતો, એકચિત્તથી સેવા આયુ પૂરણ કરી છૂટા પડતા, સંસારે રળવળતા; ત્રિપૃષ્ઠ વાસુદેવના ભવે, સારથિ રૂપે મળતા. (દુધા)
ત્રણ અઢાર ભવો વિચે, વીત્યો જે વિકરાલ ગૌતમ ચરિત્ર શું લખું, ભરખી ગયો મહાકાલ. કાળ ઘણો નોખા રહ્યા, પણ જ્યાં ભેગા થાય; સ્નેહરાગ નિબિડ ઘણો, ગૌતમને ઉભરાય.
ઢાળ ૨
(રાગ : પદ્મપ્રભ જિન લઈ અલગા રહ્યા....) સારથિ, કર તું રથ તૈયાર રે, જાશું રક્ષણ કાજ; અશ્વગ્રીવને જે સંતાપતો, દેખશું તે વનરાજ...સારથિ વિણ આયુધે વલી ધરતી પર, દેખે કેશરી તામ; રથ આયુધ છોડી ચાલતો, કેશરી હણવા કામ...સારથિ૦
ત્રિપૃષ્ઠ પગલે પગલું માંડતો, સારથિ ગૌતમ જીવ; વિદાર્યો સિંહ તરફડતો ધણું બોલે વચનો શિવ...સારથિ પશુમાં સિંહ તું મનુજે એ રહ્યો, શાને ધરતો દુઃખ; નેહથી નીરખે સારથિ મુખને, પામે કેશરી સુખ...સાથિ૦
ભવ પૂરો કરી સંસારે ભમે, સારથિ તિમ વાસુદેવ; આખરી ભવમાં ફરી ભેળા થતાં, ગૌતમ મહાવીર દેવ...સારથિ
(દુહા) આનંદસાગર ખ્યાત છે, તપગચ્છમાં સૂરિરાજ; તાસ પટોધર વાચક, ક્ષમાસાગર ગણિરાજ. ત્રિલોકસાગર ગણિવરૂ, તાસ શિષ સોહાય; ગૌતમના ભવ વર્ણવ્યા, દેખી મન મોહાય. દેવલિપિ માંહે લહ્યા, ભવ પાંચે સુખકા; કિંચિત્ તેમાં હું કહું, જાયે જેથી સંસાર.
ઢાળ-૩
(રાગ : પહેલે ભવે એક ગામનો રે...) પહેલો ભવ ગૌતમ તણો રે, મંગલ નામે શેઠ; વ્યાપારાદિક બહુ કરે રે, નોકર કરતા વેઠ.
રે પ્રાણી, ધન ધન ગૌતમસ્વામ....
[ મહામણિ ચિંતામણિ
૪.
૫.
૧.
૨.
૧.
૨.
૩.
૪.
પ.
૧.
૨.
૩.
૧.
