Page Text
________________
५२
ગર્દભીલવંશના
[ સપ્તમ ખંડ
માં શત્રુંજય ઉપર કેટલાંક ધાર્મિક કાર્યો કરાવ્યાં તે બન્ને હકીકતને સમયને મેળ ખાતો જરૂર કહી છે. એટલે એમ અનુમાન બાંધવો રહે છે કે, તેઓ શકાય. એટલે તેજ પ્રમાણે વસ્તુસ્થિતિ હોય તો એમ સર્વે જૈન ધર્માનયાયી હતા. આ હકીકત આપણને નક્કી થાય છે કે ન. ૩ વાળા ગર્દભીલ તેજ એવા સાર ઉપર લઈ જાય છે કે, ગર્દભીલ વંશી શાહ શેઠને જામાતૃ થતું હતું.. રાજાઓ જૈનધર્મી હતા. અને જૈન ધર્મના પવિત્ર એક બીજી સંભાવના પણ વિચારી લેવી રહે છે. તીર્થધામ શત્રુંજય ઉપર, ધાર્મિક કાર્યો કરી ધર્માત વજાચાર્યને સમય ઈ. સ. ૨૧ થી ૫૭ ને છે ઉજવળ કરવામાં તેમણે પિતાને સંગીન ફાળો નોંધાવ્યા એટલે તેમના સમકાલીન તરીકે ન. ૪ અને નં. ૫ હતા. એટલે સંભવ છે કે ગર્દભીલ રાજાએ પિતાની ના ગર્દભીલ રાજાઓ પણ કહી શકાય. અને તે ધાર્મિક વૃત્તિને લીધે, જાવડશાહ જેવા સ્વધર્મી ધનાઢય બેમાંથી પણ એકાદનો સંબંધ, શામાટે જાવડશાહ જાગીરદાર સાથે અવારનવાર ગાઢ સમાગમમાં આવ્યા શેઠની સાથે સગપણથી ન બંધાય હાય? બનવા હોય અને તે સંસર્ગ કુટુંબ સંબંધ જોડવાને પરિણમ્યો
નવી સસંગ કુટુંબ સંબધ નવીન પારણું ખ્યા જોગ છે. પણ તીર્થોદ્ધારનાં જે કાર્ય કરાયાં છે તેને હોય. આ પરિસ્થિતિ પ્રમાણે જે બનવા પામ્યું સમય શ્રી વજાચાર્યના પુર્વાદ્ધમાં છે એટલે તે હોય તે કંવરી સુલોચનાને આ સૌરાષ્ટ્રવાસી અને હિસાબમાં લેતાં ન. ૪ અને નં. ૫ ના કરતાં નં. ૩ અરબસ્તાન જેવા પ્રદેશ ઉપર ભગવટ ધરાવતા શહિ ની સાથેનો સંબંધ અને પરિચય જાવડશાહને વિશેષ સોદાગર શેઠ જાવડશાહની પુત્રી જ સમજતી રહે છે. પશે હા જોઈએ એમ માનવું રહે છે. તપાસી રહેલા લગ્નમાં, કન્યા પાનાઓની ભાળ
ઉપરનાં અનુમાન જે સત્ય ઠરે તો નં. ૩ અને આટલે દરજજો મેળવી શકાઈ છે. તો હવે વર પાસે નં. ૫ વાળા બનાવે ગભીલવશી નં. ૩ ના રાજ્યને પણ પત્તા મેળવવા પ્રયત્ન કરવો રહે છે; કે તે કયે લગતા ઠરાવવા પડશે. ગઈભીલ વંશી રાજા હોઈ શકે? લેખક મહાશયે તે એ મુદો જેની તપાસ કરવી મુતવી રાખી સ્પષ્ટ નિર્દેશ કર્યો છે કે વિક્રમાદિત્યનો પુત્ર માધવ- હતી તે હવે વિચારીએ. ધારના રાજાની કુંવરીને સેન તે સુલોચનાને પતિ હતે. અને વિક્રમાદિત્યનો કોઈ ગર્દભ વેરે પરણાવ્યાની વાયવ્ય પ્રાંતમાં ચાલી મત્ર એટલે પૃ. ૭ ની વંશાવળીમાં નં. ૩ વાળી રહેલી દંતકથાને લગતે તે છે. વાયવ્યપ્રાંતમાં પ્રથમમાં વ્યક્તિ કરે છે. તે કથન વ્યાજબી છે કે કેમ તે હવે પ્રથમ જે કાઈ ગર્દભીલની સત્તા જામવા પામી હાય આપણે કસી જોઇએ. . ૩ નો રાજ્યકાળ ઈ. સ. તે તે ઉપરમાં સાબિત કરી ગયા પ્રમાણે નં. ૫ ૩ થી ૪૩ છે. જ્યારે શત્રુંજયના તીર્થોદ્ધારને સમય વાળાની જ છે. અને જ્યારે દંતકથામાં કોઈ ગર્દભવેરે અને આચાર્ય શ્રી વજીરવામિનો શાસનકાળ ઉપરમાં પરણાવવાની-નહીં કે આપણું રાજાવેરે પરણાવવાની જણાવ્યા પ્રમાણે ઈ. સ. ૨૧ થી ૫૭ને છે. એટલે હકીકત છે ત્યારે એમ નક્કી થયું કહેવાય કે તે
ગામનું નામ પડયું છે એટલે સમજાય છે કે તે સમયથીજ ૧૨) નું મરણ ઈ. સ. ૬ ( જુઓ પુ. ૫ માં અંધ્રપતિની શત્રુંજ્ય પર્વતની તળેટી, જુનાગઢથી ખસેડીને તે સ્થાને વંશાવળી)માં છે; જ્યારે વજસ્વામિના નેતૃત્વમાં જાવડશાહ આણવામાં આવી હશે.
શેઠે શત્રુ જયને તીર્થોદ્ધાર કરેલ છે તેને સમય ઈ. સ. (૨) આ બનાવને સમય જૈનસાહિત્ય ગ્રંથમાં વિક્રમ ૫૦ લગભગ છે; એટલે સાબિત થશે કે વસ્વામિના પૂર્વે સંવતની આદિને જણાવ્યું છે એટલે કે ઈ. સ. પૂ.૫૭ બાદ ૨૫-૫૦ વર્ષે રાજા વિક્રમ, શાલિવાહન તથા જૈનાચાર્યો દશ પંદરેક વર્ષમાં તે સ બન્યાનું ગણી શકાશે. તેમ ગઈ. પાદલિપ્ત, નાગાર્જુન અને આર્યખપુટ થઈ ગયા છે. ભીલ વિક્રમાદિત્ય શકારિનું મરણ ઈ. સ. ૩ માં અને હાલ (૯૩) ઉપરમાં પૃ. ૪૩-૪૪ જુઓ. શાલિવાહન-વિક્રમાદિત્ય (જીએ ૫. ૩૪ ની ટીને, ૧૦ તથા (૯૪) આ સ્થિતિ સૂચવે છે કે, તે સમયે લઇન
| SR No. | 032486 |
| Book Title | Prachin Bharat Varsh Part 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Tribhuvandas Laherchand Shah |
| Publisher | Shashikant and Co |
| Publication Year | 1938 |
| Total Pages | 496 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 17 MB |