Prachin Bharat Varsh Part 04

SR No.: 032486
Original Sutra Author: N/A
Author: Tribhuvandas Laherchand Shah
Publisher: Shashikant and Co
Publication Year: 1938
Total Pages: 496
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 17 MB

Page 49

a
'
'
'
રાજાઓનાં નામ
[ સપ્તમ ખંડ
સત્તાઓ આપણી આંખે ચડે છે. તેમાં ઈન્ડ પાર્થિ. કદાચ વિંધ્યા પર્વત ઓળંગીને અવંતિની ભૂમિ ઉપર અન્સના છેલ્લા શહેનશાહ ગફારનેસને ઈ. સ. પણ-પગ માંડ્યો છે ખરે, છતાં તે અવંતિપતિ તે ૪૫ આસપાસ (જીએ પુ. ૩ માં તેનું વૃત્તાંત) હિંદને બનવા પામ્યા. નથી જ, જો તેમ થયું હોત તો, રાણી ત્યાગ કરી ઈરાનમાં ગાદીપતિ બન્યાનું જણાવાયું છે; બળશ્રીએ પિતાના પાત્રની યશગાથા ગાતો જે શિલાતેમ કુશાન વંશમાંના પહેલા બે પુરૂષોએ તે હિંદમાં લેખ કે તરાવી મૂક્યો છે તેમાં “દક્ષિણાપથપતિ”=Loરાજ્યપ્રાતિજ કરી નથી. જ્યારે ત્રીજે જેને કનિષ્કના rd of the Deccan લખ્યું છે તે સ્થાને “અનંનામથી ઈતિહાસકારોએ ઓળખાવ્યો છે તેણે હિંદમાં તિપતિ=Lord of Avanti”જેવા શબ્દો ઉમેરવાને ગાદી૧૪ કરી છે ખરી, પણ તેની રાજસત્તા મથુરાની તેણી ઘડીભર પણ વિલંબ કરતે ખરી કે? મતલબ કે દક્ષિણે લંબાઈજ નથી. એટલે તેને પગ અવંતિ સુધી અવંતિના સંબંધમાં અંધ્રપતિને વિચાર કરવાનું પણ આવ્યો હોય તે કલ્પના પણ કરવી રહેતી નથી. આ દુર્લક્ષજ કરવું રહે છે. એટલે ચાર રાજસત્તામાંથી પ્રમાણે ઉત્તર હિંદના ત્રણમાંથી બે વંશની વિચારણું હરીફરીને હવે માત્ર એકજ સત્તાને-ચષ્ઠવંશીને જ છેડી દેવી ઠરે છે; જ્યારે ત્રીજે વંશ જે ચક્કણનો પ્રશ્ન વિચારો રહે છે. રહ્યો તેમણે અવંતિની ગાદી મેળવી પણ દેખાય છે આ ચષ્ઠણુવંશમાં તેને જ પૈત્ર રૂદ્રદામન નામે તેમ તેઓ કડેધડે પણ થઈ ગયા છે એટલે તેમનો એક મહા પ્રતાપી રાજવી થયો છે. તેણે સૌરાષ્ટ્રના વિચાર આપણે જરૂર કરવો જ રહે છે. ઉપરાંત ચોથે રાજપાટ સમા જુનાગઢ શહેરની પાસેના રેવતાચ વંશ જે દક્ષિણના અંધ્રપતિઓનો છે તેમાંના કોઈએ પર્વતની તળેટીમાંના સુદર્શન તળાવની પ્રશસ્તિ પણ, જો દક્ષિણ હિંદના સ્વામિત્વ ઉપરાંત ઉત્તર હિંદમાં કાતરાવવામાં પિતાને કાંઈક હિસ્સો પૂર્યો છે. તેમાં પણ પગપેસારો કર્યો હોય, તે માત્ર બે ભૂપતિઓ ૫૨ (બાવન)ની સાલનો આંક છે. તેને શક સંવત માનીને નાંજ નામ હજી લઈ શકાય તેવાં છે. એક વસિષ્ઠ તેને સમય ૭૮૫૨=ઈ. સ. ૧૩૦ ને વિદ્વાનોએ પુત્ર શાતકરણી ઉર્ફ બી શાતકરણીઃ અને બીજે ઠરાવ્યું છે. અને તે પ્રશસ્તિ કરાવવા પૂર્વે આશરે રાણી બળથીને પૌત્ર ગૌતમીપુત્ર શાતકરણીઃ આમાંના દસેક વર્ષે અવંતિપતિ તે (એટલે તેને આદિ પુરૂષ પહેલાને સમય ઈ. સ. પૂ. ૨૨૪ ને ઠરાવાય છે અને તેને દાદે ચપ્પણુ મહાક્ષત્રપ) બન્યા હોય એમ (જાઓ પુ. ૩ માં પૃ. ૭૩) એટલે તે આપણી ગણી તે સમય ઈ. સ. ૧૨૦ મનાવે છે. જ્યારે મારી વિચારણની બહાર જતો રહે છે; જ્યારે બીજે જે ગણત્રીમાં તે ઈ. સ. ૧૪૨ આવે છે. ૧૫ વળી તે ૌતમીપુત્ર શાતકરણી-રાણી બળશ્રીને પૌત્ર છે તેને સમયે તેણે જે અવંતિની ગાદી મેળવી છે તે, આપણે સમય વિદ્વાનોએ ભલે ઈ. સ. ૭૮ ગણાવ્યું છે જે ગર્દભીલવંશી રાજાઓની ચર્ચા કરી રહ્યા છીએ ( જો કે તેને ખરો સમય તે અન્યથા છે જે તેમની પાસેથીજ; મતલબ કે ગભીલ વંસનો અંત આપણે પુ. ૫ માં જેવું રહે છે, પણ તેણે ઉત્તર ઇ. સ. ૧૪૨ ની આસપાસમાં આવ્યો હતો એમ હિંદમાં રાજકાજ કર્યું હોય એમ કોઈ જાતને પુરા નોંધવું રહે છે. જ્યારે આ સમય પણ હવે નક્કી નીકળતા નથી. તેણે જો કે સૌરાષ્ટ્રની ભૂમિ ઉપર-અરે થઈ ગયે ત્યારે, તેના પ્રારંભની સાલ જે ઈ. સ. પૂ.
(૧૪) ગેડફારને ઉત્તર હિંદ ઈ. સ. ૪૫ માં ખાલી વર્ષને છે. તેમાં કઈ સત્તા તે પ્રદેશ ઉપર રાજ કરતી રહી કર્યું અને કુશનવંશી કનિષ્ક કબજે કર્યું તેને સમય હતી તે પ્રશ્ન ઉકેલ માંગે છે. તે આપણે આ સપ્તમ વિદ્વાનોએ ઈ. સ. ૭૮ મનાવ્યા છે; જયારે મારી ગણત્રી ખડે જ વિચારવું રહે છે. તે માટે આગળ ઉપર આ ગર્દભીલ ઈ. સ. ૧૦૩ છે. જેની ચર્ચા પુ. ૫ ને અંતે કરવાની છે વંશની હકીકત જુઓ. ત્યાં જાઓ. આ બે મંતવ્યની વચ્ચે ગાળે ૧૦૩-૪૫=૫૮ (૧૫) આ હકીકત આપણે પુ. ૫માં સાબિત કરીશું