________________
भिक्खु दृष्टांत
जद गुरु बोल्या - अब पग लागे है तो सवेरै विगै रा त्याग है । थोड़ी वेला सूं फिरता फिरतां वले पग दे दीयौ । इम उपयोग चूकने वार-वार पग लागों तो ते कुणका उपर पग देवा थी नै विगै टालवा थी राजी नहीं । पिण उपयोग मै खामी है। नीत सुद्ध है, दोषां री थाप नहीं ति सूं । नीत साफ पिण, उपयोग चूकै कर्मा ना उदय थी तेहथी असाध न हुवै | अने मोह नां उदय थी जाण जाण नें दोष सेवे, दोष रो थाप करें, दोष प्राछतपि न लेवे तिणसूं असाध हुवै ।
२१५. एक आखर रौ फरक
fare पूछो - थांरै नै फलाणा रै कांइ फेर ? जद स्वामीजी बोल्या - एक आखर रौ फरक । एक अकार नौ फेर । साध र अनै असाध र एक आखर रो फेर है । तेहीज म्हांरै नै यांरै फेर है ।
२१६. परिग्रह किणरौ ?
कोई थान र अर्थ रुपीया उदकै । जद स्वामीजी बोल्या - ए रुपीया थानक मै रहै ज्यांरा हीज जांणवा जिण ऊपर दृष्टंत — अमकडीया गढ़ मै इतरो खजीनी ते खजीनौ गढ़पति नो ईज जाणवौ ।
स्थानक रै अर्थ रुपीया ते पिण परिग्रह थानक मै रहै ज्यांरौ हीज जांणवी |
८४
२१७. ओळ यां खांगी क्यूं ?
मी स्वामी लिखौ करता हा । स्वामीजी नै पानौ बतायौ । ओळ्यां खांगी देखने स्वामीजी बोल्या - करसणी हळ खड़े ते पिण चामां पाधरी कांढ है । सो ओळ्यां बांकी क्यूं लिखी । ओळ्यां पाधरी लिखणी ।
जद मजी स्वामी बोल्या - तहत स्वामीनाथ !
२१८. व्याकरण भण्यां हो ?
Farari कनै एक ब्राह्मण आयने पूछयौ - साधां ! व्याकरण भण्यां हो ? स्वामीजी बोल्या - म्हे तो व्याकरण कोई भण्या नहीं ।
जद ब्राह्मण बोल्यो - व्याकरण भण्यां बिना शास्त्र ना अर्थ हुवै नहीं । जद स्वामीजी बोल्या - थे तो व्याकरण भण्या हो ?
. जद ऊ बोल्यौ -- हूं तौ व्याकरण भण्यौ छू ।
ये शास्त्र नां अर्थं कर लेवौ ।
जद ऊ बोल्यो - हूं तो शास्त्र नां अर्थ कर लेवूं ।
