________________
મુનિએ પૂછ્યું, “બહેન તું, અમૂક શેઠની પૂત્રવધુ. નાગીલાને ઓળખે છે' – “તે તો મારી સહેલી છે. પરંતુ આપને તેનું શું કામ છે?' નાગિલા કહ્યું, ભાવદેવ મુનિ પધાર્યા છે તેને દર્શન કરવા બોલાવે છે તેટલો સંદેશો આપજે.
નાગિલા વિચારે છે મુનિ પતિત થશે. શિથિલ થયેલા પતિને ચારિત્ર્યમાં કેમ સ્થિર કરવા તેનો નાગિલા વિચાર કરે છે.
થોડી વાર પછી નાગિલા એક નાટક રચે છે. એક પડોસી સ્ત્રીને લઈ નાગિલા દર્શન કરવા આવે છે. થોડીવારમાં પડોશી સ્ત્રીનો પુત્ર આવીને કહે છે માં, માં તે મને જે ખીર પિરસી હતી તે મેં પુરે પુરી ખાઈ લીધી.
“સારું થયું બેટા’ - મા એ કહ્યું.
પુત્ર કહે, “પરંતુ મા, એ ખીરમાં એક માખી પડી હતી તે માખી સહીત ખીર ખાઈ લીધી, એટલે મને ઉલ્ટી થઈ ગઈ અને બધી ખીર નિકળી ગઈ.' મા કહે, “સારું થયું માખી નીકળી ગઈ.” પુત્ર કહે, “માં મેં માખી કાઢી ફરીથી એ ખીર ચાટી લીધી.”
માં પૂત્રની પીઢ થાબડીને કહે, “વાહ બેટા સારું થયું તું બહુ હોશિયાર છો. આટલી સરસ ખીર નકામી ન જવા દેતા તે ફરીથી ચાટી લીધી સારું
કર્યું.'
ભાવદેવ મુનિએ પડોસી સ્ત્રી સાથેનો વાર્તાલાપ સાંભળી કહ્યું “તુ પાગલ છો? કે તું તારા પુત્રને શાબાશી આપે છે. ખીર ચાટવા માટે વમન કરેલું કોણ ખાય. ઉલ્ટી તો કુતરું ચાટે. માણસ પોતાની ઉલ્ટી ન ચાટે! રે મુખે તું તારા પુત્રને કેવી ખોટી શિખામણ આપે છે?'
૧૩
