________________
૧૧૯
ભાંડનાં ક્તએ રહેવું ભારી થઈ પડે છે. નણંદ અને ભાભી બન્ને ભિન્નભિન્ન ઘરે ઉત્પન્ન થવા છતાં તેમને સ્નેહ સગી બહેન સમો હોય છે. જેમ ભાભી પરઘરથી આવે છે, તેમ મારે પારકે ઘેર જવું છે, એમ હમેશાં શાણી નણંદ સમજે છે. તે બન્નેને સારો સ્નેહ ટકવાનું કારણ આ જાતની સમાન સ્થિતિ છે. વર્તમાન પરિસ્થિતિ
પરંતુ આજે સ્થિતિ જુદી છે. “નણંદ થોડા જ દિવસની મહેમાન છે તેમ સમજવા છતાં ભાભી એટલે વખત પણ સ્નેહ રાખી શકતી નથી. પિતાના પતિને પિતાની નણંદ પર અપાર સ્નેહ હોય, તે તે સહન પણ કરી શકતી નથી. નણંદને અપાતી વસ્તુ પિતાના ઘરમાંથી ઓછી થાય છે એવી જાતની સ્વાર્થવૃત્તિ તેના સ્નેહમાં રોધ ઉત્પન્ન કરે છે.
આ પ્રમાણે જેટલી કર્તવ્યપરાયણતાની ભાભીમાં ખામી છે તેટલી જ નણંદમાં પણ હોય છે. ભાભી પરણીને જ્યારે ઘેર આવે છે ત્યારે એ નણંદબા પિતાની ભાભી પર હુકમ ચલાવવા લાગી જાય છે. સમાન વયની હોય તે કામકાજમાં ઈર્ષ્યા પણ કરે છે. પિતાની ભાભી પ્રત્યે પિતાને ભાઈ વધુ સ્નેહાળ બને તો તે પણ તેને પાલવતું નથી. જાણે કેમ પોતાનું તે લઈ લેતી હોય, કે ખાઈ જતી હોય! તેમ તેના પર સતત વૈરવૃત્તિ રાખી પોતાની મા આગળ સાચા ખોટા સાંધા કરી સાસુવહુ વચ્ચે અને ભાઈભાભી વચ્ચે કેટલીક નણંદે તે કુલહ પણ જગાડે છે. પ્રસંગ પડશે મહેણાંટોણું પણ મારે છે, અને જેમ જેમ તેને દુઃખ થતું જાય તેમ તેમ તે રાજી થાય છે. સ્ત્રીજાતિની પરસ્પરની આવી ઈર્ષા ઉભય પાત્રને તો દુઃખરૂપ નીવડે જ છે. પરંતુ સાથે સાથે તે ગૃહસ્થાશ્રમના સુખી જીવનમાં પણ દુઃખ રેડનારી બને છે. ભાભી અને નણંદ વચ્ચેનું આ વૈમનસ્ય ભવિષ્યના જીવનમાં ભાભી અને નણંદને બહુ ભારી પડે છે તેનું પણ તેને આ વખતે ભાન હોતું વથી.
