________________
ખમીર
૧૫૩
હતી. આ રકમ લાખાની હતી. આ ઉપરાંત સ`. ૧૯૧૫ના વૈશાખ સુદ ૧૪ ને રવિવારે કિમણીબાઇની માંદગી વધી જતાં તેમણે અંતિમ સમયે ધર્માંદામાં રૂા.૫૦૦૦૦ અને સગાં-સબધીઓને રૂા. ૧૦૦૦૦ આપવાને હરકુંવરને ભલામણુ કરી અને પરસ્પર ખમતખામાં કરીને નિભે ભાવે સ્વગમન કર્યુ હતુ. આ પ્રસંગે તેમના ભાઇ નગરશેઠ પ્રેમાભાઇ હેમાભાઇએ પેાતાના પદરથી પાંચ હાર રૂપિયા બહેનના પુણ્યાર્થે ધર્માંદામાં ખર્ચો હતા.
હરકુવરબા એ ધધા-વહેવારને વહીવટ સંભાળી લીધે. એમાંથી તેમણે સારા લાભ મેળવ્યેા. લાખો રૂપિયાના નફા અપીણુ અને રેશમના વેપારમાંથી મળતા હતા. શેઠાણી હવે પાકા અને જૂના વેપારી અન્યાં હતાં. સં. ૧૯૨૦ સુધી વેપાર ચાલુ હતેા. શામાટે બંધ કરવા પડયા તે ચાક્કસ જાણવાનું મળ્યું નથી, પરંતુ પેદાશ જેમ વધવા માંડી તેમ તેમ તે સર્વે ધર્મોદ્રામાં વાપરવા માંડયું. પતિએ આપેલ મૂડીમાંથી જે વધે તે ધર્માંદામાં વાપરવુ એવા શેઠાણીએ પાા નિશ્ચય કર્યાં હતા.
છ
હરકુંવરબાઇ બહુ હિંમતવાન હતાં. ધર્મના વાતાવરણુમાં રેલાં અને ધાર્મિક શિક્ષણુ તેમજ સાધુ-સાધ્વીના સંસ માં બાલ્યકાળ અને પ્રૌઢાવસ્થા વીતાવનાર હરકુંવર શેઠાણીએ ઉત્તરાવસ્થામાં અનેક દેરાસરાના જીર્ણોદ્ધાર કરાવવામાં લાખા રૂપિયા આપ્યા હતા. તેઓ ભારે ઉદાર હતાં. તે દર ખીજે ત્રીજે વરસે જાત્રાએ જતાં. તેમણે સિદ્ધાચળના સંધ કાઢ્યો ત્યારે શત્રુંજય ચડતાં હીંગડાજના હડાનું ચઢાણુ મુશ્કેલ હેાવાથી ધણા લેાકેાને ચડતાં અગવડ પડતી, તે તેમણે મેાટા ખચ કરી પગથિયા અંધાવી દૂર કરી. માંડવીની પેાળમાં ને ટકશાળમાં દેરાસરજી બંધાવવા માટે એમણે લાખા રૂપિયા ખર્ચે લા હતા. ફતાશાની પેાળના
