________________
૧૦૬
તત્ત્વ પૃચ્છા આત્માને સંસારમાં લેપાયેલે સમજે, અરિહંત-સિદ્ધને કર્મ મુક્ત સુદેવ ન માનવા.
૧૦. અમુક્તને મુક્ત શ્રદ્ધે તે મિથ્યાત્વરાગી–ષીને મુક્ત સમજવા. બીજા પંથને દેવે જે રાગકેષથી યુક્ત છે. અજ્ઞાનવશ તેવાઓને મુક્ત સમજવા.
૧૧. અભિગ્રહિક મિથ્યાત્વ-તત્વની પરીક્ષા કર્યા વગર જ પક્ષપાતપૂર્વક કઈ તત્ત્વને પકડી રાખવું અને અન્ય પક્ષનું ખંડન કરવું.
૧ર. અનાભિગ્રહિક મિથ્યાત્વ-ગુણદોષની પરીક્ષા કર્યા વગર જ બધાં પક્ષેને સમાન સમજવા.
૧૩. આભિનિવેશિક મિથ્યાત્વ–પિતાના પક્ષને અસત્ય સમજવા છતાંયે દુરાગ્રહ પૂર્વક તેની સ્થાપના કરવી.
૧૪. સાંશયિક મિથ્યાત્વ-દેવ આ સ્વરૂપવાળા છે કે બીજા સ્વરૂપવાળા ? આ રીતે ગુરૂ, ઘર્મ, જીવાદિ તત્ત્વના સ્વરૂપમાં સંદેહ રાખવો.
૧૫. અનાભોગિક મિથ્યાત્વ-વિચાર-શૂન્યતા, મેહ-મૂઢતા, આ મિથ્યાત્વ એકેન્દ્રિયાદિ અસંસી જેને તથા જ્ઞાન-વિકલ જીવોને હોય છે.
૧૬. લૌકિક મિથ્યાત્વ–જેમાં વિતરાગતા, સર્વજ્ઞતા તથા હિતોપદેશકતાના ગુણ નથી—એવા રાગી, કેવી, છદ્મસ્થ અને મિશ્યામાર્ગ–પ્રવર્તક-સંસારમાર્ગના પ્રણેતાને દેવ માનવા, સંવરના લક્ષણથી યુક્ત-સમ્યફ
