________________
પંન્યાસ શ્રી યશભદ્રવિજયજી
૩૧૫
૩૧૫
પંન્યાસ શ્રી યશોભદ્રવિજયજી
(-ચોવીસી રચના સં ૧૮૯૬). “શિયાળે સોરઠ ભલે, ઊનાળે ગૂજરાત;
વરસાદે વાગડ ભલે, કચ્છડો બારે માસ.” કચ્છ પ્રદેશના અબડાશા જીલ્લાના સૂથરી ગામમાં ચરિત્ર નાયકને જન્મ એ સવાલ વંશમાં શ્રીમાન શામજીભાઈ ઊકેડાને ત્યાં બાઈ સોનબાઇની કુક્ષિએ સં. ૧૯૬૪ માં થયેને શુંભ નામ શિવજીભાઈ રાખવામાં આવ્યું.
સતર વર્ષની ઉમરે લગ્નગ્રંથીથી જોડાયા પણ કુદરતને એ વાત ન ગમી એક વર્ષમાં તેમની ધર્મપત્ની સ્વર્ગવાસી બન્યાં. તેઓ શ્રી ત્યાર બાદ તરત જ વેપારને બહાને અમદાવાદ ગયા. ત્યાં પાંજરાપોળને ઊપાશ્રયે બિરાજમાન શ્રીમદ્ વિજ્ઞાનસૂરિજી સપરિવાર બીરાજતા હતા ત્યાં શ્રીમદ્ કસ્તૂરસૂરિજીને પરિચય થતાં વરાગ્ય રંગે રંગાયા. થોડા જ સમયમાં ૧૮૮૭માં છત્રાલ ગામે દિક્ષિત થઈ મુનિ શ્રી યશોભદ્ર વિજયજી બન્યા અનુક્રમે. વિરમગામ, ગોધરા, અમદાવાદ, જવાલ મહુવા, કલોલ, જામનગર, અમદાવાદ, ખંભાત, સુરત, વલસાડ એમ ૧૧ માસ ગુરૂવર્યાની સાથે કર્યા. અને શાસ્ત્રને અભ્યાસ પણ ઉત્તરોત્તર વધાર્યાં ૧૨મું ચોમાસુ ગુરૂઆજ્ઞાથી સ્વતંત્ર રીતે સુરતમાં ૧૯૯૮માં વડાચૌટમાં કર્યું અને ૧૯૮૯માં વાપીમાં કર્યું. ૭૫ ઘરની વસ્તી છતાં લગભગ ચારસો ભાઈ બહેને વ્યાખ્યાન શ્રવણ કરતાં. અને કોઈ દિવસ એક
