________________
૩૧૪ જૈન મૂર્જર સાહિત્યરત્ના અને તેમની કાવ્યપ્રસાદી ભાગ ૨
(૧)
જ્ઞાનપંચમી ગ’લી
(રાગ-લાખ લાખ દીવડાની આરતી ઉતારો ) જ્ઞાનતા દીવડાને ગુરૂજી પ્રગટાવે, જ્ઞાનને મહિમા અપાર, આરાધા ભાવ ધરી જ્ઞાનને. આત્મમંદિરથી મેાહ હઠાવે, જાય અજ્ઞાન અંધકાર, આરા. લેક અલેાકને જ્ઞાન પ્રકાશે, જ્ઞાન પ્રકાશથી અજ્ઞાન નાસે; જ્ઞાન છે ચક્ષુમનેાહાર. આરાધા. ૧ જ્ઞાનપાંચમીને દિવસ છે આજે, પાંચજ્ઞાનનેા કહ્યો મહિમા ગુરૂરાજે; જ્ઞાન છે ગુણમાં સરદાર આરાધેા. ૨ કર્મોની નિર્જરા તે કરે જ્ઞાની; શ્વાસ--ઉચ્છવાસ મેાઝાર, આરાધા. ૩ પંચવર્ષ પ`ચમાસની છે સાધના, એ તપની જે કરે આરાધના, પામે તે જ્ઞાન અપાર. આરાધા. ૩ વરદત્ત ને ગુણમંજરીએ કીધી; આરાધના કરી મુક્તિજ લીધી, પામ્યા શિવસુખ અપાર. આરાધા. ૫
કાટી વધે જેહ અજ્ઞાની,
પછી અહિંસા પહેલું જ્ઞાન જ ભાખ્યું,
જ્ઞાની એ સાચું શિવસુખ ચાખ્યું; પંચજ્ઞાનને પૂજો નરનાર. આરાધા. ૬ શ્રુત જ્ઞાનને નિત્ય ભવિ તુમે સેવા, જેને પ્રણમે છે તીથ કર દેવા; સ્વપર પ્રકાશ કરનાર. . આરાધા. ૭ જ્ઞાનને વઢ્ઢા જ્ઞાનીને વંદા, જ્ઞાન વિરાધના નિત્ય તમે ઈંડા; ટાલી આઠ અતિચાર, આરાધા, ૮ અરિહં’ત ભાષિત આગમની વાણી, ગણધરદેવને હાથે ગુથાણી; જથ્થુ વદે કેટિ વાર. આરાધા. હું
