________________
શ્રી આત્મારામજી મહારાજ
કા
ઠા
પણ
જેઠ જાગી કુગુર વાયુ અધીયાં બહુ આઈયા, તન મન સબિ મલીન કીને નયન રજ બહુ છાઈયા; કછુ આપ પરકી સુઝ નહી પરે ઘેર અંધેરમેં, સબ રૂપ સુંદર છાર કીને મેહ મહામત ઘેરમે. આષાઢ કુગર પ્રદાન કીને તપ્ત વાત ચૌરાસીયા; માનસી તન રંગ પીરા ઘરમ ગરમી ફાસીયા, અધે ભૂમિ નરક તાતી છાતીમાં બહુ દુઃખ ભરે, અબ નેમ સમરણ કીજીયે તન તપત ટારે દુઃખ રે, સાવન ઘટા ઘનઘેર ગાજી નેમ બાની રસ ભરી, અપછડ નિંદક સંગમે તિન જાત સિર વીજરી પરી; સત્તા સુભૂમિ ભવ્યજનકી અંસ અંશે સબ ઠરી; અબ આશ પૂન્ય અંકુરકી મનમેદ સહીયાં ફિર ખરી. ભાદો ભયે કુનપુન્ય પૂરે ધરમવારી વહ લહી, સહસ અષ્ટાદરા દલે સીલાંગ સંગ્યા ગુમ રહી; સરધાન જલ સુદ્ધ સીંચતા અતિગ્યાન તરવર ફૂલ રહે, લાગેગે અજારામર ફલ મધુ નેમ આણુ સિર વહે આસુ પુકારે કુગુરૂ પિતરા હમરી ગત તુમ કીજીયે, ભવ્ય બ્રાહ્મણ ખીર જિન વચ ચાખીયે રસ પીજીયે; કુગુરૂ ખાલી હાથ બેઠે પાયે નરભવ ખોયકે, પૂજો દેષ હરે ધરમ દશવિધ ગ્યાન દરશન જયકે. કાતિક દિવાલી પાન દીપક ભરમ તિમિર ઉડાઈયા, અબ ગ્યાનપંચમી નિટ આઈકરણત્રિક શુદ્ધ પાઈયા; અષ્ટ દષ્ટિ જોગ સાધી ભાવના ત્રિક ભાઈયા, અબ ભઈ કુમતિ તપ્ત દરે સીત જિન વચ પાઈયા. મગસિર ભયે સબ છાર મમતા જાન મહાદુઃખ રાસીયા, સુત તાત ભ્રાતા મિત્ર જનની જાન મહાદુઃખ ફસીયા;
દા
છા
૮
