________________
૪૧૦
ગોયમજી ! ગોવિંદ કરે મલારસી છે ૨ | દ્વારામતી નગરી ભણે, છે સુણે નવ જેયણ આયામ વસી, છપ્પન કેડ જાદવ વસે છે સુણો છે કૃષ્ણ બિરાજે તિણે નગરી | ૩ વિચરતા વિચરતા નેમજી છે સુણ છે આવી રહ્યા ઉજવલ શિખરે, મધુરી વનિ દિયે દેશના પાસુણો ભવિયણને ઉપગાર કરે છે કે છે ભવ અટવી ભીષણ ધણી | સુણે છે તે તરવા પંચ પવી કહી, બીજે બે વિધ સાચવે છે સુણો છે દેશ વિરતિ સર્વ વિરતિ સહી છે ૫ છે પંચમી જ્ઞાન આરાધીયે છે સુણો છે પંચ વરસ . પંચ માસ વળી, અષ્ટમી દિન અષ્ટ કર્મને છે સુણે છે પરભવ આયુને બંધ કરે છે ૬ છે ત્રીજે ભાગે નવમે ભાગે n સુણાવ કે સત્તાવીસમે ભાગે સહી, અથવા અંતમુહર્ત સમે રે સુણ છે શ્વાસોશ્વાસમાં બંધ કરે પાળા. માયા કપટ જે કેલવે છે સુણે | નરક તિર્યંચનું આયુ ધરે, રાગ તણે વશ મેહી છે સુણે છે વિકલ થે પરવશ પણે છે ૮ / કરણ અકરણ નવી ગણે સુણેના મેહ તિમિર અંધકાર પણે, મેહે મદ ઘાઢે ફિરે છે સુણો છે દે ઘુમરી ઘણું જેર પણે છે ૯ છે ઘાયલ જિમ રહે ઘુમતે છે સુણે છે કહ્યું ન માને નેહ પણે,
જીવ રૂલે સંસારમાં રે સુણ છે મેહ કર્મની સહી જાણી છે ૧૦ છે અ૫ પુષ્પ સરસવ જેવું છે સુણે છે તે તેને મેરૂ સમાન ગણે, લેભે લંપટ વાહીયો સુણો છે નવિવણે તે અંધપણે છે ૧૧ છે જ્ઞાની વિણ કહો કુણ લહે
