________________
(૩૨) પ્રકરણ ૫ મું.
શંકરાચાર્ય માળવામાં. માળવાની રાજધાની ઉજજયિની નગરીમાં તે સમયે જે રાજા રાજ્ય કરતા હતા, તે અહિંસા ધર્મને ચુસ્ત ઉપાસક હતે. એની રાજસભામાં શંકરાચાર્યે પડકાર કર્યો. પિતાની વિદ્વત્તાથી માળવાના પંડિતેને આશ્ચર્યચકિત કર્યા. શંકરાચાયે શૈવધર્મને ઝુડે ઉપાડી એ રાજસભામાં સર્વે મતનું ખંડન કરીને પોતાને સ્મારંધર્મને સ્થંભ રે. શંકરસ્વામીની વિદ્વતા જગજાહેર હતી. એના આગમનથી વેદાંતમતના અનુયાયીઓ ઘણા ખુશી થયા. રાજાની સનમુખ શંકરાચાર્યે જણાવ્યું કે “હે રાજન્ ! અહિંસાને ઉપાસક બની તું નાસ્તિક કયાં બની ગયો ? ક્ષણુકવાદી બૌધ્ધ તો. દેશપાર થવાની સજાને લાયક ગણાય. એ દ્ધ અને જેનેએ અહિંસા ધર્મ ફેલાવી આપણું વેદધર્મનું નિકંદન કાઢયું છે. જગતમાં પ્રાચિનમાંપ્રાચિન તે વેદ ધર્મ છે. બીજા બધા ધર્મો. તો વેદાંતમાંથી નિકળેલા છે. એ દંભીલેકેને દંભ તે જુઓ. રાજા મહારાજાઓને પણ એમણે ભરમાવી અહિંસાના ભક્ત બનાવી દીધા. શિકાર ન કરે, માંસમદિરાનો ઉપયોગ ન કરે, જુલમ ન કર વગેરે હકીકતવડે જેનેએ રાજાઓને નિર્બળ બનાવી દીધા. રાજાએ તે શિકાર કરી શકે, અનેક પ્રકારની લીલાઓ કરી શકે, માંસમદિરાથી પિતાના
