________________
ગુરૂએ પણ એનું આયુષ્ય હવે અલ્પ જાણીને આરાધના કરાવવા માંડી એને ભવચરિત્રનું પચ્ચખાણ કરાવ્યું. અઢારે પાપસ્થાનકને ત્યાગ કરાવ્યું. અરિહંત શરણું, સિદ્ધ શરણ, સાધુ શરણ, કેવલી પ્રરૂપેલ ધર્મનું શરણુ એવાં ચારે શરણું અંગીકાર કરાવ્યાં. નમસ્કાર મંત્રના એક ધ્યાનથી અંતરને અંધકાર દૂર કરાવ્યું. જીવનભરમાં જે જે સુકૃત કર્તવ્યો કર્યા હતાં એનું સ્મરણ-અનુદન કરાવ્યું. પાપ કાર્યની ગહ કરાવી. રેજ પરમાત્મપદના ધ્યાનમાં લીન રહેતે, સર્વે જીવોની સાથે ખમતખામણ કરી સર્વેને ખમાવ્યા. અરિહંત દેવ, સુસાધુ ગુરૂ, જીનેશ્વરે કથેલે ધર્મ સંભારી સમકિતની અનુમોદના કરવા લાગ્યા. અઢાર દિવસ પર્યત અંત સમયે વાપતિ ધર્મધ્યાનમાં એકચિત્તવાળો ર થકે પરલકને-સ્વર્ગગતિને પ્રાપ્ત થયે. એ વાપતિ વચમાં એક અવતાર કરીને મહા આનંદપદ એવા મેક્ષપદને પામશે.
વાકપતિના મરણ પછી સૂરિવર અને રાજમંત્રીઓ ગેપગિરિ તરફ આવ્યા ત્યાં ગેપગિરિમાં શ્રી મહાવીરને નમી કને જ નગરમાં ગયા. એમના આગમન પહેલાં રાજાના જાણવામાં સર્વે વાત આવી ગઈ હતી. રાજાએ એ વાત સાંભળી ખુશી થઈ ગુરુને પ્રવેશ મહોત્સવ કર્યો. ગુરૂના જ્ઞાનથી ચમત્કાર પામી શજાએ સ્તુતિ કરી. “એહ! આશ્ચર્ય છે કે આપણું સામર્થ્ય અદભૂત છે. આપે ચુસ્ત એવા સાંખ્ય માગીને પણ
