________________
(૧૯) ખે દુઃખી રામરાજ્ય પ્રવર્તાવજે. અને ગુર્જરેશ્વર વનરાજની માફક જૈનધર્મનું ગેરવ વધારી તારૂં આત્મહિત કરજે.” ગુરૂમહારાજે કહ્યું.
ગુર્જરેશ્વર વનરાજ ! ભગવદ્ ! લગાર સ્પષ્ટતાથી સમજાવે. એમના જીવનમાં પણ મારા જેવો કંઈક ભેદ લાગે છે! એમના હદયમાં જૈનધર્મના સંસ્કાર કેવી રીતે પડ્યા.” આમકુમારે કઈક નવીન જાણવાના હેતુથી પૂછયું.
થોડાજ વર્ષ પહેલાં જેણે પિતાના પરાક્રમથી પરદેશીઓને નસાડી જૈન મંત્રી ચાંપરાજ, નાગ, અને દંડનાયક લહર આદિ મુત્સદીઓની મદદથી અણહિલ્લપુર પાટણ વસાવી વિક્રમ સંવત્ ૮૦૨ માં ત્યાં રાજ્યગાદી સ્થાપી,એ તે તું જાણે છે ને?” ગુરૂમહારાજે પૂછયું.
હા! ભગવન ! અને અહીયાં પણ એમની જ આણ વ છે, એમના રાજ્યાભિષેક પછી ગુજરાતમાં સર્વત્ર શાંતિ શાંતિ છે. ધંધા રોજગારથી પાછી દેશમાં ગેરવતા અને તેજસ્વિતા આવી છે. પરરાજ્યના જુલ્મથી કંટાળેલી પ્રજા પુનઃ
સ્વાધીનતાના શિખર ઉપર બીરાજે છે.” આમકુમારે કંઈક વસ્તુસ્થિતિનું સૂચન કર્યું.
ને પંચાસરા પાર્શ્વનાથની અદ્દભુત પ્રતિમા પંચાસરથી લાવીને પોતાની માતા અર્થે પાટણમાં પ્રતિષ્ઠિત કરી જેનેનું મહત્વ વધાર્યું. શીલગુણસૂરિનું પણ ગુર્જરેશ્વરે કેટલું બધું સન્માન કર્યું. એમને પિતાના ગુરૂ સ્થાપ્યા,” વચમાં બપ્પભટ્ટજીએ આમકુમારના કથનની પાદપૂર્તિ કરી.
