________________
(૨૧૮) ચાલ્યું. છતાં એ દેવબાળાને મેહદુત્યાજ્ય હતું. રાતનાં એ ભોગવેલાં સુખે વારંવાર એને સ્મરણમાં આવવા લાગ્યાં. એ દેવબાળાનું સુંદર સ્વરૂપ મનુષ્યને અજબમેહક હતું. માર્ગગમન કરતાં પણ એના હૃદયપટ ઉપર એ ચિત્ર ખડું હતું. કેટલેક દિવસે માર્ગનું ઉલ્લંઘન કરીને તે ધર્મરાજની નગરીમાં આવી પહોંચ્યા.
પ્રકરણ ૨૮ મું.
લક્ષણાવતીમાં. રાત્રીના સમયમાં આમરાજા પોતાના માણસો સહીત ધર્મરાજની નગરીમાં આવી ગુરૂ મહારાજને નમે. સારી રીતે વાર્તાલાપ કરી મલ્યા-ભેટ્યા. બન્ને મિત્રેનાં હૈયાં હરખ્યાં, રાજાને ઘણે હરખ થયો. “ભગવદ્ ! આજે મારી પ્રીતિ સફલ થઈ, જન્મ સફળ થયે. આજ મને માને કે મારા મનુષ્ય જન્મનું ફલ પ્રાપ્ત થયું. તે પછી શેષ રાત્રી રાજાની માનિતી વેશ્યાને ત્યાં પસાર કરી. પ્રભાતે એણે પિતાનાનામવાળ કંકણ વારાંગનાને ભેટમાં આપી દીધું.
પ્રાત:કાળ થયે. એટલે સુરિયથા નિયમ પ્રમાણે ધર્મરાજના દરબારમાં આવ્યા. ધર્મરાજ સાથે અનેક પ્રકારે વાણીવિદ ચાલી રહ્યો હતે. એવામાં કને જરાજ સ્થગી
