________________
(૨૮) હોય તે જાએ એમને મનાવીને તેડી લાવે. ” રાજાએ પરખાવી દીધું.
મને કે કમને આજ્ઞા મંજુર કર્યા વગર ચાલે એમ કયાં હતું ? એ લક્ષમીવાન આગળ સંસારના માયાપાશમાં બંધાયેલા પંડિતને નમવું પડ્યું. સરસ્વતી ત્યારેજ લક્ષ્મીને જીતી શકે કે એ નિઃસ્પૃહ–ત્યાગી પુરૂષને વરી હેય. બાકી તે મોટા મોટા પંડિત-વિદ્યાના અધિષ્ઠાતાઓ પણ લક્ષ્મી આગળ નમી પડે છે. એ લક્ષ્મી પંડિતને મેંએ પિતાની ખુશાસ્ત કરાવે, એમને ટળવળાવે, ત્યારે વળી ડીક પિતાની પ્રસન્નતા દેખાડે. સંસારમાં કવચિત જ એવું જોવાય કે જ્યાં લક્ષ્મી અને સરસ્વતી સંપીને એક સાથે રહેતાં હોય. બાકી તે
જ્યાં સરસ્વતી હોય ત્યાં લક્ષ્મી ન હોય અને લક્ષ્મી હોય ત્યાં સરસ્વતી ન હોય. એવું પણ બને છે કે લક્ષમી આગળ સરસ્વતીને પણ માથુ નમાવવું પડે છે. એની ખુશામત કરવી પડે છે. લક્ષ્મીને અનુકુળ રહેવું પડે છે. કોઈ પ્રસંગે સરસ્વતી લક્ષમીને જીતી જાય છે. સરસ્વતી પુત્રે આગળ લક્ષ્મીવાના રાજાઓનાં મસ્તક નમેલાં હોય છે. કારણ કે જગતમાં તે જેનું બળ અધિક હેય એ છતી જાય એ સામાન્ય નિયમ છે.
રાજાની આજ્ઞાથી પ્રધાને અને પંડિત ગડ દેશમાં બપભટ્ટ સૂરિની પાસે આવ્યા. કુશલ વર્તમાન પૂછી એમણે રાજાની વિનંતિ કહી સંભળાવી.
પ્રધાનની વાણી સાંભળી સૂરિએ કહ્યું “અમારા