________________
( ૧૯૭)
સંતુષ્ટ કર્યા. રાજાને ધર્મોપદેશ કરતાં, રાજસભામાં અવનવાં કાવ્યાથી વાણીવિનાદ કરતાં સૂરિ સુખપૂર્વક કાળ નિર્ગમન
કરવા લાગ્યા.
++ =
પ્રકરણ ૨૫ મું.
પશ્ચાત્તાપ.
यामः स्वस्ति तवास्तु रोहण गिरे मतः स्थितिः प्रच्युता - वर्त्तिष्यन्त इमे कथं कथमिति स्वप्नेऽपि मैवं कृथाः । श्रीमंस्ते मणयो ययं यदि भवल्लब्ध प्रतिष्ठास्तदा
ते श्रृंगारपरायणाः क्षितिभुजो मौलीकरिष्यति नः ॥ १ । ભાવાર્થ. અમે જઈએ છીએ. તારું કલ્યાણ થાઓ. “ હું રાહગિરિ ! તું મનમાં પણ એમ ન લાવીશ કે મારાથી અલગ થતાં આ હવે ક્યાં જઇને રહેશે-એમનું શું થશે? તારાથી પ્રતિષ્ઠા પ્રાપ્ત કરાયેલ મણિયા જેવા અમે, એને શ્રૃંગાર પરાયણ અનેક રાજાએ પેાતાને માથે ધારણ કરશે જ ?”
બીજે દિવસે પ્રભાતમાં આમરાજા જ્યારે રાજદરબારમાં આવ્યા ત્યારે સૂરિ આવ્યા નહી. કેમ આવ્યા નહી તેની તપાસ કરાવતાં ખબર પડી કે સૂરિ વિહાર કરી ગયા હતા. આ સાંભળીને રાજા વિલખા થઇ ગયા. એ ખાલમિત્રના સ્નેહ યાદ
