________________
( ૧૯૧) ભાવાર્થ-“પ્રમાદના વશથી પિતાનાથી સ્વામી વહેલા જાગ્યા અને પિતાનાં ખુલ્લાં ગુઢ અંગે સ્વામીએ ઢાંકયાં, એથી એ કમલમુખીને દુઃખ થયું. તેથી જ એનું મુખ શ્યામ થયું.” - ગુરૂ મહારાજાએ જે વાત કહી તેજ વાત રાજાના મનમાં હોવાથી રાજા ચમત્કાર પામે. જાણે ગુરૂ પિોતાની વાત જાણી ગયાજ ન હોય જેથી રાજાને કંઈક લજા પણ આવી.
એ વાતને વળી થોડા દિવસો વહી ગયા. રાજાના દિવસો એવા વિનોદમાં પાણીના પ્રવાહની માફક પસાર થતા હતા, રાજાની પાદપૂર્તિ એના કેઈ પણ પંડિતે પૂર્ણ કરવાને સમર્થ નહેતા, પણ સરસ્વતીના પ્રભાવથી સૂરિ રાજાને મનભાવ સમજી એના મનમાં જે મતલબ હોય તેવી જ રહસ્યમય પાદપૂર્તિ કરી રાજાના મનનું સમાધાન કરતા. એમની વિદ્વત્તાથી મિત્રે ખુશી થતા. શત્રુઓના હદયમાં દ્વેષને વધારે થતું હતેા કેટલાક સરળ સ્વભાવી શત્રુઓ પણ એમની વિદ્વત્તાથી અંજાઈએમની તરફ પૂજ્ય બુદ્ધિવાળા થયા હતા.
સૂરિની આવી શૃંગારમય પાદપૂર્તિ સાંભળીને બધા હર્ષ પામ્યા. વિરોધી બ્રાહાણુ પંડિતને ગુરૂના છિદ્ર જેવાનું કારણ મળ્યું.
એકાંત સમય મેલવીને રાજાને વિરોધી બ્રાહ્મણોએ સમજાવ્યો કે “જોયું દેવ! તમારા ગુરૂએ પાદપૂર્તિ કરી તે! આપની ગુહ્યમાં ગુહ્ય વાત પણ એ કેવી રીતે જાણી શકયા?”
રાજા વિચારમાં પડ. એણે મોટે નિ:શ્વાસ નાખે.
