________________
( ૧૧૪ )
“ઠીક છે, તમને જેમ ઠીક લાગે તેમ કરી. દેવાનુપ્રિય ?” તેપછી પ્રધાનાએ સ્વદેશ ગમનની તૈયારી કરવા માંડી, ગુરૂએ પણ અસટ્ટીજીમાં આચાય લક્ષ્મીનું સાક્ષાત્ તેજ જોયું. એમને ચિંતા થવા લાગી. જગતમાં યોવન અને રાજસન્માન એ બન્ને વસ્તુ અનર્થ ને કરનારી છે. ભદ્રકીર્ત્તિ ઉપર રાજાની પ્રીતિ સારી હાવાથી એના સત્કાર સારી થશે. રાજલક્ષ્મી પણ અને અ ંગે સ્વયયેવ એને આવી મળશે એવી સ્થિતિમાં ચપળ ઇંદ્રિયાને કાબુમાં રાખવી અતિ કઠણ છે. એ રાજ સન્માનથી પૂર્વે સિદ્ધસેન દિવાકર જેવા મહા સમર્થ પુરૂષો પણ પડી ગયા. તે। આ શિષ્ય હજી યાનમાં તે હવે આવે છે, એ યાવનના ઉદ્ધત તાફાનમાં-અનુકુલ સ જોગામાં મનને સંયમમાં રાખી શકશે ! વિચારમાં નેવિચારમાં ગુરૂનું વદન જરા ગ્લાનિયુક્ત થયું. એવામાં બપ્પભટ્ટજી આવીને ગુરૂને નમ્યા. એમની વિચારથી ગંભીર મુખ મુદ્રા જોઇ. “ પ્રભુ ! આશિર્વાદ આપે કે જેથી મારા વિહારના હેતુ સફળ થાય—ઇષ્ટ ક્લની સિદ્ધિ થાય ? ”
'
'
વત્સ ! તારી ઉપર રાજાના પ્રેમ સારો હાવાથી ત્યાં અવશ્ય તારૂ રાજસન્માન થશે, એને અ ંગે રાજલક્ષ્મી તારા ચરણકમલમાં આળેાટશે. હજી મદાંધ યાવનના તાકાનથી તુ અજ્ઞ છે. માટે એવી સ્થિતિમાં તું તારા આત્માની રક્ષા કરજે, કે જેમ ઇંદ્રિયાની ચપળતા તને છળે નહી. કામરૂપી પિચાશ તારા મનને દુ લ નકરે, એ ધ્યાન રાખજે. પૂર્વે એ કામે કઈક ને ભૂલવીને ગબડાવ્યા છે – સાવ્યા છે, તદ્ભવે મેાક્ષગામી
