________________
૬૫
પુદ્ગલ ગીતા આવે ત્યારે ક્યારે ય હર્ષિત અને શોકાતુર બનતા નથી. પરંતુ ઉદાસીન સ્વભાવવાળા જ થઈને રહે છે તથા પોતાના હૃદયમાં શુદ્ધ વિવેક દશાને બરાબર જાગૃત રાખીને ક્યારે ય પણ પારકાની આશા રાખતા નથી. “પરકી આશ સદા નિરાશા, એ હૈ જગ જન પાસા.”
તથા તે મનુષ્યોને ધન્યવાદ છે કે જેઓ પોતાના આત્મ ઘટમાં સમતાભાવ લાવે છે. કોઈપણ મનુષ્ય વાંકુ-ચુકુ બોલે તો પણ તેની સાથે વાદ-વિવાદ કરવાનું ટાળીને હૈયામાં વાદ વિવાદને સ્થાન જ આપે નહિ. માત્ર સાચો પરમાર્થ પંથને જ જે જાણે છે. આત્માનું હિતકલ્યાણ શેમાં છે. તે જ માત્ર વિચારે છે. બીજા કોઈ બાહ્ય ભાવો તરફ જે આત્મા ધ્યાન આપતા નથી. તેઓને ખરેખર ધન્ય છે. વાદ-વિવાદને ટાળીને આત્માનું હિત થાય તેવા પરમાર્થને જ માત્ર જે દેખે છે. તેઓને ધન્ય છે. ll૯૧-૯રા ધન્ય ધન્ય જગમાં તે પ્રાણી, જેહ ગુરુ વચન વિચારે અષ્ટ દયાના મર્મલહીને, આતમ કાજ સુધારા-૩ીસંતો, ધન્ય ધન્ય જગમાં તે પ્રાણી, જેહપ્રતિજ્ઞા ધારા પ્રાણ જાય પણ ધર્મ ન મૂકે, શુદ્ધ વચન અનુસાર ૯૪ોસંતો
ગાથાર્થઃ આ સંસારમાં ખરેખર તે પ્રાણીને ધન્ય છે કે જે આત્મા ગુરુઓનાં વચનોને વારંવાર યાદ કરે છે. આઠ પ્રકારની જે દયા છે. તેના મર્મને બરાબર સમજીને પોતાના આત્માનું કલ્યાણ કેમ થાય ! તે વાતનું પૂરેપરું ધ્યાન આપીને આત્માના કાર્યને સુધારે છે.
તથા આ સંસારમાં તે પ્રાણી ધન્યવાદને પાત્ર છે કે જે વિશિષ્ટએવા નિયમો (પ્રતિજ્ઞાઓ) ધારણ કરે છે. પોતાના પ્રાણ કદાચ ચાલ્યા જાય તો પણ જિનેશ્વર પ્રભુના શુદ્ધ વચનોને અનુસાર ધર્મ જરા પણ પડતો મુક્તા નથી. (અર્થાત્ સ્વીકારેલા ધર્મને વળગી રહે છે.) II૯૩-૯૪
