________________
१७०
.. रत्नसागर. मेलो ठाम न गम ॥ षन० ॥३॥ कोई पति रंजन अति घणो तप करैरे। पति रंजन तन ताप । ए पति रंजनमें नवि चित्त धरयुरे । रंजन धातु मिलाप ॥ षन्न०॥४॥ कोई कहे लीलारे अलख अलख तणारे। लख पूरे मन आस । दोष रहित ने लीला नवि घटेरे । लीला दोष वि लास ॥ षन्न ॥५॥ चित्त प्रसन्नेरे पूजन फल कपुरे । पूज अखंमित एह । कपट रहित थई आतम अरपणारे । आनंद घन पद एह ॥ १०॥६॥
॥ ॥ अथ श्री अजित जिन स्तवनम् ॥4॥ ॥ ॥ माझं मन मोयुरे श्रीबिमलाचलें ॥ ए चाल ।। ..
पंथडो निहालुं रे बीजा जिनतणोरे। अजित २ गुण धाम जे तें जीत्यारे तेणे हुँ जीतियोरे। पुरुष किस्यु मुझ नाम ॥ पंथ० ॥१॥ चरम नयण करी मारग जोवतोरे । नूलो सयल संसार । जेणे नयणे करी मारगजोइयेरे। नयण ते दिव्य विचार ॥ पंथ ॥२॥पुरुष परंपर अनुभव जोवतां रे । अंधो अंध पु लाय । वस्तु विचारेरे जो आगमें करी रे। तो चरण धरण नही ठाय ॥ पंथ ॥३॥ तर्क विचारें रे वाद परं परारे। पार न पहोचे कोय । अनिमा वस्तु वस्तुगतें कहे रे। ते विरला जग जोय ॥ पंथ०॥४॥ वस्तु विचारें रेदिव्य नयण तणोरे । विरह पड्यो निरधार । तरतम जोगरें तरतम वासनारे । वा सित बोध आधार ॥ पंथ ॥५॥ काल लबधि लही पंथ निहालसुरे। ए आस्या अविलंब । ए जन जीवैरे जिनजी जाणजोरे । आनंद घन मत अंब ॥ पंथ०॥६॥इति ॥ ॥ ॥ ॥ ॥ ॥ ॥
॥ॐ॥अथ श्री संनवजिन स्तवन ॥ॐ॥ | ॥रातमी रमीनें किहां थी आवियारे ॥ ए चाल .
॥ ॥ संनवदेव त धुर सेवो सवेरे । लही प्रनु सेवन नेद । सेवन का रण पहेली नूमिकारे। अनय अप्रेश अखेद ॥ संनव० ॥ १ ॥ जयचंच लताहो जे परिणामनी रे । प्रेष अरोचक नाव । खेद प्रवृत्तीहो करतां थाकीय रे। दोष अबोध लखाव ॥ संनव० ॥ २ ॥ चरमावर्तहो चरम करण तथारे। नव परिणति परि पाक । दोष दले वली दृष्टी खुले अलीरे प्रापति प्रवचन वाक । संभव ॥३॥ परिचय पातिक घातिक साधतूं