________________
૧૪૨
[ લોકસાહિત્યમાળા મણકો-૬
ગોરી મેરી ફાગણ ફાલ્યો જાય, કે
ચિતર કોણે દીઠે રે લોલ ! વાલા મેરા બારણે લા ખાય, કે
ફૂલ લાગે મીઠે રે લોલ ! ગોરી મોરી હૈયા ઢળી ઢળી જાય, કે
| ખૂલશે ક્યાં લગી રે લોલ! વાલા મારા, ફૂલ મૂલ્ય ના જાય, કે
ખૂલશું જિંદગી રે લોલ ! ગારી મેરી, ચિતર ચાલ્યો આવે, કે
વૈશાખ વહી જશે રે લોલ ! વા’લા મારા, આ શે અધીરે થાય, કે
સૂલણાની દહેરો મીઠી રે લોલ ! બેરી મોરી, એમાં ને એમાં સુકાય, કે
ઉર કેરા મૂંગા ઉમંગે રે લોલ વાલા મેરા, ઘડીભર ધીર તું રાખ, કે
લેથી ઊતરું નહિ રે લોલ !
માડી જાયો વીર
વેલ્યું છૂટી રે વીર! વાડીના વડ હેઠ,
રીડા બાંધ્યા રે વડને છાંયડે. ચારપાંચ સિયરું રે, વીરા! પાણુડાની હાર; વચલી પાણિયારીએ વીરને ઓળખે. ૧ ઘડીક, જરા વાર. ૨ ધીરજ.
