________________
૧૦૦
[ લોકસાહિત્યમાળા મણકો-૬
[ ૩] સાસુ કહે છે સાંભળો વહુવારુ, એ મુલકના ધુતારુ છે લેક, કે ધૂતી જશે જસમા ઓડણી. પાછલી રાત ને પરોઢ, રાણીને સપનું લાલિયું. ઊઠ દાસી, દીવડો અજવાળ, કાસદ આવ્યા રાજના. શાની બાઈ, વણે રે દિવેટ, શાને રે અજવાળું ઝમરખ દીવડો? ચંપાવરણ વયે રે દિવેટ, ભગરી ભેંસના ઘી ઘણાં. બાઇળાં બાઇળાં સવા મણ ઘી, સવારે કાગદિયાં કલ્યાં. કેટલા લખ્યા છે રે આડ, કેટલી લખી દાસી, ઓડણી ? અધ લાખ લખિયા છે ઓડ, બે લાખ લખી છે ઓડણી. અરે બંકા રાજ, પિઢયો હોય તે જાગ,
એડ આવ્યા તળાવ ખોદવા. આથમણાં ગે રે તળાવ, ઉગમણું ગોદ રે તળાવડી.
હાં રે જસમા દે દે રે સરોવર સહસ્ત્રલિંગમાં રે. એ તો માટી લઈને પાળપે ચઢે રે, સરોવર એનાં કંકુવરણાં પગલાં પડે રે, સરેવર૦ એના છાયા સૂરજમાં ભેળે રે, સવર૦ હાં રે જસમા, 'દે દે રે, સરોવર એના પરસેવાનાં મોતીડાં ખરે રે, સરોવર રૂડિયા રૂપાળાને સાથમાં શું આ રે, સરેવર૦ રાજા જાણશે તો બાંધશે દાવે રે, સરોવર
વાયુ વાયુ ઉગમણા વાય, જસમાને છેડો ખસી ગયો રે જેવું રૂપાળી તારું રૂ૫, જે રે ચતુરાઈભર્યો ચેટ રે. ૧. જસમાના પતિનું નામ.
