________________
જસમાના રાસડા ]
ઘેલે રાજા, ઘેલું ન બેલ, કેડાને લંક લોઢે જડ્યો. જસમા, માટી થોડેરી રે લે, પાળે રૂએ તારાં છોકરાં, પારણું બાંધ્યું આંબલિયાની ડાળ,આવતાં જતાં નાખું હીંચકા. કિયા તારા દિયર ને જેઠ, કિયો રે જસમા, તારે ઘરધણ ? સોનાકે કદાળો હાથ, લાલ લૂંજીની વાળી ગાડી. એ એના દિયર ને જેઠ, એ રે રાજા એને ઘરધણી. માર્યા જસમાના દિયરને જેઠ, માર્યો જસમાને ઘરધણી. અધ લાખ માર્યા રે ઓડ, સવા લાખ મારી રે એડણી. લોહીના વરસ્યા રે વરસાત, તલવારે તાળી પડી. નાળિયેરના પોઠી મંગાવ, ઓડાંને તે ઉપર બાંધીએ. દેશીડાનાં હાટ ઉઘડાવ, એડનાં ખાંપણ વહારીએ. અગર ચંદન કાઠી મંગાવ, એડોને દાગ દેવરાવીએ. રાજા, ઊંચે રે તું જે, સમળી ફરે સેના તણી. રાજા જંચે જોવા જાય, જસમા રે ઝંપલાઈ ગયાં. બળતેરી બોલું શરા૫, ઘણું રે જી રાજા વાંઝિયો. બળતરી બેલું શરા૫, રૂપે ન સરજીથી ડણી. જસમા તારે રે દરબાર, હું કેમ ન સરજો પાણકો ? આવા રૂડા જસમાં તારા પાગ, પથરો જાણી તું પાની ઘસત. જસમા, તારે દરબારે હું કેમ ન સરળે ખેલકો ? આવા રૂડા જસમાના હાથ, કાને સાહી ખીલે બાંધતી. જસમા, તારે દરબારે હું કેમ ન સરજો સૂડલો ? આ રૂડે તારા રે કંઠ, હીરલો કહી બોલાવતી. ૧, લુંગી, પછેડી ૨. ભેટ ૩. સરછશ ૪. સુડો.
