________________
૧૧
અભક્ષ્ય પદાર્થાના પડછાયા પણુ લીધા નથી, કેવા ઉત્તમ આસતાના ને કેવા તેના પિતા ? ખરેખર પુણ્યાત્માએ પૂ ભવથી જ પુણ્યકના સÖચય કરી, રાગદ્વેષથી ભરચક સ`સારના ભય કર તાપમાં ક્રૂસાતા નથી, તેની વરાળથી હંમેશા દૂર જ રહેતાં હેાય છે. તેનું આ પ્રત્યક્ષ દૃષ્ટાંત છે.
રાજનગરમાં સગાવહાલાઓને જાણ થઈ ગઈ કે, આ સકરચંદના બન્ને યુ સતાના દીક્ષા લેવાના છે તે તેને પાટણ ભણવા મેાકલ્યા છે ત્યારે તા ત્યાં મેટું ધમસાણ મંડાઈ ગયું. સકરચંદભાઈને હાજર કરીને કહેવા લાગ્યા : અરે! સકરચંદ શું તું ગાંડા થઇ ગયા છે? આવી કુમળી વયના બાળકાને તારે શુ સાધુ બનાવવા છે? સેાંપી દે અમને આ બન્નેને?
આ ધલ મચતાં તેના પિતાશ્રી અને સતાનાને અમદાવાદ લઈ આવ્યા ત્યાં કુટુંબમાં પણ ઘણી ધાંધલ મચી પરંતુ સકરચંદભાઈએ તા વજ્ર જેવી છાતી રાખી. તે સમયે વિદ્યાશાળામાં બિરાજમાન પૂ . આ. શ્રીમદ્ વિજયદાનસૂરીશ્વરજી મહારાજા આદિ પાસે પુત્ર કલ્યાણને અભ્યાસ માટે મેકલ્યા. રાજ પૂજ્ય પંન્યાસજી મહારાજ શ્રી પ્રેમ વિજયજી મહારાજ પાસે અભ્યાસ કરે ને પૂજ્ય રામવિજયજી મહારાજના વ્યાખ્યાન સાંભળે. ૧૧ વર્ષની લીલાવતીએ ઉપધાન કર્યા અને માદ પૂજ્ય શ્રી હીરશ્રીજી મહારાજના પ્રશિષ્યા પૂજ્ય યાશ્રીજી મહારાજ પાસે મહેસાણા મુકામે દીક્ષા ગ્રહણ કરી. નામ દનશ્રીજી મહારાજ રાખવામાં આવ્યું.. દીક્ષા અપાવી સકરચંદભાઈ ઘેર આવ્યા, અેનને ન જોતાં કલ્યાણે પૂછ્યું : ખાપુજી! બહેન કાં ? પિતાજીએ કહ્યું :બહેને તે। દીક્ષા લઇ લીધી? '' કલ્યાણ માલ્યા : મને કેમ ન જણાવ્યું ? મારે પણ દીક્ષા તાલેવાની જ હતી ને ? પિતાએ કહ્યું : ભાઈ ! તને પણ અપાવવાની જ છે. માટે ચિંતા ન કરીશ.
tr
તે કાળ એવા કપરા હતા કે,
તે સમયે કાઈ નાની વયની દીક્ષા
